داستـانِ یـک دکـتـر ...
داستـانِ یـک دکـتـر ...
این داستانِ یک دکتر است. دکترِ داستانِ ما در حال حاضر در
استرالیا زندگی می کند. زندگی بسیار مرفه ای دارد، زندگی که هیچیک
از همکلاسی هایش حتی خواب آن را هم نمی دیدند !
همه ی ما می خواهیم در زندگی به بالاترین چیزها دست یابیم. در هر
کلاس می خواهیم شاگرد اول باشیم، گرانترین لباس های بازار را
بخریم، کفشهایمان جزء کفش های تک باشد، بلندترین و گرانترین
اتومبیل شهر را می خواهیم، می خواهیم با زیباترین و خوشگلترین دختر
شهر ازدواج کنیم، دوست داریم بچه هایمان از زیباترین و بهترین بچه
های مدرسه خود باشند. می خواهیم بهترین پست ها را داشته باشیم،
دلمان می خواهد اگر کاری را شروع کردیم، یک شبه به اوج برسیم و همه
ما را به عنوان الگوی "موفقیت" بشناسند.
اما دکترِ داستانِ ما روحیه اش با این قیاس ها سازگار نبود و در
این راستا در کل انسانِ کاملاً "متفاوتی" بود.
او می خواست یک زندگی "معمولی"
داشته باشد و جالب اینکه در هیچ امتحانی قصد نداشت رتبه ی اول را
کسب کند.
هنگامی که همکلاسی هایش تمام
شب مشغول حفظ کتاب و جزوه بودند، یا در حال جا کردن خود در دل
اساتید برای گرفتن نمره ای بالاتر، او تنها 2 یا 3 ساعت مطالعه می
کرد و سپس بدون هیچ استرسی به خواب عمیقی فرو می رفت و عقیده داشت
که نمی تواند برای چند نمره اضافی خواب خود را "فدا" کند.
همکلاسی هایش "ساده زیستی و معمولی"
بودن او را مورد تمسخر می گرفتند و او را "احمق" می نامیدند، اما
دکتر راضی و خوشحال بود. با نمره ای متوسط MBBS (پزشکی عمومی در
کشورهای هند و پاکستان) خود را گرفت.
تمام همکلاسی هایش بعد از اخذ
مدرک پزشکی عمومی، تلاش خود را چند برابر کردند تا بتوانند تخصص
خود را بگیرند و جزء بهترین های جامعه باشند ولی دکتر تصمیم گرفت
درس خواندن را متوقف کند و در یک بیمارستان کوچک به عنوان دکتر
شیفت شروع به کار کرد. دوستان او بعد از کار در شیفت صبح به کلینیک
های خصوصی می رفتند و ناهار خود را با عجله به اتمام می رساندند تا
مریض های بیشتری را ویزیت نمایند و شبها نیز مشغول خواندن جزوه های
تخصصی خود بودند.
اما دکتر بعد از برگشت از بیمارستان با آرامش کامل ناهار می خورد،
کمی استراحت می کرد و عصر هنگام به پیاده روی می رفت، تلویزیون
نگاه می کرد، کتاب می خواند، موسیقی گوش می کرد، به دیدن دوستان و
آشنایان خود می رفت، و اگر مریضی به در خانه او مراجعه می کرد بدون
هیچ شکایتی به صورت رایگان او را معالجه می کرد. او به فکر افزایش
درآمد خود نبود و با همان حقوق اندک تلاش می کرد از زندگی لذت
ببرد. خانه ی کوچکی کرایه کرد، کولر گازی هم وصل نکرد. یخچال کوچکی
برای آشپزخانه ی کوچکش خرید و با موتور به سرکار رفت. در این هنگام
پدر و مادرش از او خواستند ازدواج کند.
دکتر در این باره نیز
"معمولی"
رفتار کرد. هنگامی که تمامی دوستانش به دنبال زیباترین، پولدارترین
و خانواده دارترین دختران می گشتند، دکتر با دختری معمولی از
خانواده ای ساده و متوسط ازدواج نمود. با هم به خانه ی کوچک خود
رفتند و با شادی به زندگی ادامه دادند. بعد از چند سالی بچه ها هم
وارد زندگی دکتر شدند. بچه هایی بسیار عادی.
دکتر به جای ثبت نام بچه های خود در گرانترین مدارس خصوصی، آن ها
را در مدرسه ی دولتی محله خود ثبت نام کرد. دکتر هیچگاه از آنها
نمی خواست که شاگرد اول مدرسه شوند و به آنها فهماند که درس خود را
در حد نیاز فرا گیرند و قبول شوند. بچه ها هم با نمرهای متوسط کلاس
ها را قبول می شدند و از شیوه زندگی خود لذت می بردند. از مدرسه
برمی گشتند، در کنار پدر و مادر خود ناهار می خوردند، کمی استراحت
می کردند، سپس درس می خواندند، عصر هم بازی می کردند و شب قبل از
خواب به همراه پدر خود به پیاده روی می رفتند.
اما زندگی دکتر اینگونه به
پایان نرسید. پیچ کوچکی در جاده ی زندگی دکتر به وجود آمد. تصمیم
گرفت از کشورش خارج شود و به کشور دیگری مهاجرت کند. دوستان دکتر
هم در تلاش بودند تا مهاجرت کنند و در کشورهای جهان اول به بهترین
ها برسند. لذا روزها را در صفهای بلند سفارتخانه های آمریکا،
بریتانیا و استرالیا می گذراندند و مدام به دنبال آشنایی بودند تا
چند روز زودتر از بقیه به آرزوهایشان برسند. اما دکتر کشوری بسیار
"معمولی"
را انتخاب نمود که هیچگونه صفی در سفارتخانه های آن وجود نداشت. او
به کشور مالدیو رفت و در بیمارستانی مشغول به کار شد.
خانه ی ساده ای کرایه کرد و همسر و بچه
هایش را به آنجا برد. دوچرخه ای برای خود و بچه هایش خرید و بعد از
اتمار کار به همراه خانواده از مناظر زیبای مالدیو لذت می بردند.
آخر هفته ها به مسافرت می رفتند و دوستان فراوانی پیدا کردند. تا
اینکه دکتر روزی اطلاعیه ای در روزنامه دید که در آن سازمان بهداشت
جهانی (WHO) از چند دکتر عمومی، بدون مدرک تخصص و با تجربه چند
ساله خواسته بود تا به یکی از روستاهای دور افتاده در استرالیا
رفته و در بیمارستانی مشغول به کار شوند. دکتر برای این شغل اقدام
نمود و به استرالیا مهاجرت کرد.
دولت خانه ای در روستا به او داد و او در
بیمارستان مشغول به کار شد. بعد از چند سال به خاطر حسن برخورد و
حس نوع دوستی و پشتکارش به ریاست بیمارستان رسید. دولت 2000 متر
زمین زراعی به او اختصاص داد و دکتر نیز به کمک فرزندان معمولی خود
آنجا را به مزرعه ای آباد تبدیل نمود. در حال حاضر او در خانه ای
با 5000 متر مربع مساحت زندگی می کند و جگوار خود را در کنار پورشه
ی همسرش در پارکینگ اختصاصیشان نگه می دارد و "بچه ها و همسر
معمولی" او در کنارش هستند ...
می خواهم بگویم علاوه بر بهترین شدن، اولین رتبه را کسب کردن،
شاگرد اول شدن، پولدارترین شدن، راه دیگر و صد البته بهتری هم در
زندگی وجود دارد و آن چیزی نیست جز
راه "اعتدال" و "معمولی"
این همان
راهی است که تمام شادی در آن وجود دارد.
اما ما راه بهترین ها را انتخاب می کنیم و در این راه آنقدر با
شتاب پیش می رویم که شادیهای زندگی را یکی پس از دیگری جا می
گذاریم و ناباورانه در آخر راه تنها می مانیم، بدون اینکه اجازه
دهیم حتی شادی و لذت با ما همکلام شود.
کاش ما هم شاد بودن و لذت بردن از زندگی را بر موفقیت و بهترین شدن
ترجیح دهیم.
کاش ما هم "معمولی" باشیم !
درست مانندِ آن لحظه که خالق هستی، بدون هیچ تبعیضی؛ من و تو را از
یک عنصرِ یکدست و "معمولی" خلق کرد ...
یادمان باشد ...
زندگی چون گل سرخ است
پر از عطر... پر از خار... پر از برگِ لطیف...
یادمان باشد
اگر گل چیدیم
عطر و برگ و گل و خار، همه همسایه ی دیوار به دیوارِ همند...!
10 عادت درخورنیهای سرطان زا
برای پیشگیری از سرطان با این عادت های غذایی خداحافظی کنید
براساس جدیدترین مطالعه ها، عوامل تغذیه ای در بروز نیمی از سرطان ها
اثر دارد و سالم غذا خوردن به طور چشمگیری ابتلا به آنها را کاهش می دهد.
1 - زیاده روی در مصرف گوشت قرمز و چربی های اشباع:
محققان دانشگاه هاروارد به این نتیجه رسیده اند، احتمال ابتلای افرادی که هر روز گوشت قرمز می خورند، به سرطان روده بزرگ 3 برابر بیشتر است. در آقایانی هم که چربی های اشباع را بیش از اندازه دریافت می کنند، سرطان پروستات نیز بیشتر دیده می شود.
2 - نوشیدن الکل:
مصرف زیاد الکل با ابتلا به انواع سرطان ها در خانم ها و آقایان مرتبط است. براساس نتایج مطالعه های متعدد، نوشیدن الکل خطر بروز سرطان دهان، کبد، روده بزرگ و مری را افزایش می دهد.
3 - زیاده روی در مصرف غذاهای شور:
نتایج یک مطالعه که در ژاپن انجام شد، ارتباط بین خوردن غذاهای شور و افزایش 15 درصدی احتمال ابتلا به سرطان را به اثبات رساند. جالب است بدانید که نمک دریافتی باعث می شود باکتری هلیکوباکتر (عامل بروز سرطان معده) در معده به راحتی فعالیت و زمینه بروز سرطان را در این ارگان فراهم کند.
مرکز ملی سرطان کره مطالعه ای انجام داده است و 2 میلیون نفر بررسی شدند. نتایج این مطالعه نشان داد در افرادی که در خوردن غذاهای شور زیاده روی می کنند، سرطان معده با گستردگی بیشتری شیوع دارد. البته شیوع سرطان معده به دلیل خوردن بیش از حد مواد غذایی شور در میان ژاپنی ها و کره ای ها رتبه اول را دارد.
4 – زیاده روی در مصرف شکر سفید و قهوه ای:
نتایج یک تحقیق ایتالیایی نشان داده است در افرادی که زیاد شکر می خورند، احتمال ابتلا به سرطان پانکراس 78 درصد بیشتر است. در این مطالعه محققان سلول های سرطانی پانکراس را در معرض قند فروکتوز قرار دادند (نوعی قند که در محصولاتی مانند انواع نوشیدنی های شیرین وجود دارد) و مشاهده کردند رشد سلول های سرطانی و پیشرفت سرطان در مقایسه با سلول هایی که در معرض گلوکز قرار گرفته اند، در این حالت بیشتر می شود.
5 – مصرف غذاهای کهنه و کپک زده:
بررسی ها نشان داده اند خوردن مواد غذایی کپک زده نیز به دلیل داشتن سم «آفلاتوکسین» می تواند زمینه ساز بروز سرطان باشد. به خصوص سرطان معده، بنابراین از خوردن مواد غذایی کپک زده ای مانند سیب زمینی، بادام زمینی، قارچ و انواع جوانه ها خودداری کنید.
6 – زیاده روی در مصرف غذاهای سرخ شده:
نتایج بررسی ها نشان داده اند مصرف مواد غذایی سرخ شده در دمای بالاتر از 248 درجه فارنهایت، مانند سیب زمینی سرخ شده و چیپس، ترکیب سرطان زایی به نام «آکریلامید» را وارد بدن می کند. محققان دریافته اند با مصرف یک بسته چیپس، 500 برابر بیشتر از حد مجاز اعلام شده از سوی سازمان جهانی بهداشت، آکریلامید وارد بدن خواهد شد. اداره بهداشت و غذا و داروی آمریکا نیز اعلام کرده این ترکیب مهم ترین عامل بروز سرطان تخمدان و رحم است.
7 – زیاده روی در مصرف فرآورده های گوشتی (سوسیس و کالباس):
این محصولات افزودنی هایی به نام نیترات و نیتریت دارند که در بدن به نیتروز آمین تبدیل می شود. نتایج بررسی ها نشان داده اند عادت به خودن این فراورده ها، احتمال ابتلا به سرطان پانکراس را تا 67 درصد افزایش می دهد. به علاوه احتمال بروز تومور مغزی در کودک مادرانی که در دوران بارداری از این محصولات استفاده می کرده اند، به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر خواهد بود.
8 – زیاده روی در مصرف ماهی های پرورشی:
اغلب ماهی های پرورشی در مقایسه با ماهی های آزاد، دارای دوز بالایی از ترکیبی سرطان زا به نام PCB هستند.
9 – زیاده روی در مصرف گوشت های کباب شده:
وقتی گوشت قرمز را به مدت طولانی در معرض دمای بالا قرار می دهیم و سطح آن می سوزد، ترکیب های سرطان زایی در آن به وجود خواهد آمد. بررسی ها نشان داده اند بخش های قهوه ای تیره یا سوخته گوشت، احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ را بالا خواهد برد.
10 – زیاده روی در مصرف مواد غذایی تخمیرشده:
عکس های قدیمی و جدید بازیگران زن زمان انقلاب
عکس های قدیمی و جدید بازیگران زن زمان انقلاب
========================================================================
