1-مغز خود را با این نوشیدنی سم‌زدایی کنید. 2 -خواص یونجه . 3 واین بیماران لب به سیب زمینی و پیاز نزنند.
نتایج یک مطالعه جدید در زمینه آلزایمر منجر به شناسایی دو ترکیب جدید شده است که تجمع پلاک های مضر را در مغز کاهش می دهد. این ترکیبات به طور گسترده ای در چای سبز وجود دارد.
به گزارش بهداشت نیوز، تیمی از پژوهشگران دانشگاه تافتز کشف کردند که دو ماده موسوم به کاتچین و رسوراترول که در چای سبز وجود دارد از رشد پلاک های چسبنده بتا آمیلوئید در مغز جلوگیری می کنند. وقتی این پروتئین در مغز جمع می شود، عملکرد سلول های عصبی را مختل کرده و منجر به علائم آشکار آلزایمر مانند از دست دادن حافظه و سردرگمی می شود.
پیش از این، کشف شده بود که ویروس معمولی تبخال ممکن است در ایجاد این پلاک ها در مغز نقش داشته باشد. این مطالعه جدید با استفاده از یک مدل سه بعدی از سلول های زنده مغز انسان، ۲۱ ترکیب مختلف را آزمایش کرد که پتانسیل کاهش پیشرفت آلزایمر را داشتند. برخی از این ترکیبات با فعالیت به عنوان یک عامل ضد ویروسی در برابر آلزایمر که توسط ویروس تبخال ایجاد می شود، آلزایمر را متوقف کنند.
دانا کایرنز، یکی از پژوهشگران این تیم مطالعاتی، در رابطه با یافته های فوق می گوید: کشف چنین ترکیبی که بتواند پلاک ها را بدون توجه به مؤلفه ایجاد کننده آن ها کاهش دهد، ایده‌آل خواهد بود، زیرا این امر نشان می‌دهد که صرف نظر از علت آلزایمر، بیماران می توانند شاهد نوعی بهبود باشند.
به گفته کایرنز، محققان طی غربالگری اولیه، پنج ترکیب را پیدا کردند که پیشگیری واقعاً قوی از این پلاک ها داشتند. همراه با ترکیبات چای سبز و رسوراترول، سه ترکیب دیگر شامل کورکومین از زردچوبه، داروی دیابت متفورمین و ترکیبی به نام سیتیکولین بودند. نکته مهم این است که همه این ترکیبات از تشکیل پلاک ها جلوگیری و عوارض جانبی ضد ویروسی ایجاد نکردند.
این محقق در ادامه توضیحاتش می افزاید: ما امیدوار بودیم ترکیباتی را پیدا کنیم که بی ضرر باشند و تا حدودی کارایی داشته باشند. در پایان مطالعه، هر ترکیبات چای سبز و رسوراترول این استاندارد را برآورده کردند.
نویسندگان مطالعه می گویند کاتچین های چای سبز مولکول هایی در برگ های چای هستند که دارای خواص آنتی اکسیدانی بوده و خوشبختانه رسوراترول به طور طبیعی در میوه های خاصی مانند انگور، زغال اخته، و کرن بری، بادام زمینی، پسته و کاکائو فراوان است.
کایرنز هشدار می دهد: مشاهده این تأثیر در آزمایشگاه لزوماً به معنای چیزی نیست که ممکن است در یک بیمار مشاهده کنید.به گزارش سیناپرس، شرح کامل این یافته ها در آخرین شماره مجله تخصصی Free Radical Biology and Medicine منتشر شده است.
منبع: سیناپرس
روش پزشکان قدیم ایران در معالجه اعتیاد، ساختن داروهایی بود که معتاد را نسبت به خود اعتیاد متنفر و حساس می کرد و برای این کار معمولاً از تعفن یونجه، افسنتین و چند گیاه دیگر استفاده می کردند.
به گزارش بهداشت نیوز، داروسازان سنتی هند یونجه تازه را خرد کرده 2 ماه در الکل خیسانده و بعد یک استکان آن را با مقداری آب موقع خماری به معتاد می خورانند و بعد دستور می دهند که از ماده مورد اعتیاد خود استفاده کند. محلول الکلی یونجه به علت داشتن ماده صابونی (ساپونین) شخص را ناراحت کرده و نسبت به ماده مورد اعتیاد متنفر و بیزار می سازد و تا مدتی زیاد از آن بدش می آید. این روش سابقاً در ایران برای درمان اعتیاد به الکل بود، اکنون برای معالجه معتادان به تریاک و سیگار و حتی هروئین به کار رفته و نتایج عالی داده است.
خواص یونجه سلطان گیاهان دارویی
یونجه ی پخته ملین و خشک آن قابض است، تازه آن نفاخ و افزاینده شهوت است.
مداومت در خوردن شربت یونجه چاق کننده و مولد خون صالح و ضماد کوبیده آن با عسل محلل ورم سرد و با سرکه محلل ورم گرم است.
یونجه مدر حیض است خصوصاً چون در حمام یا بعد از آن تناول نمایید و جهت خشونت سینه و سرفه نافع است.
خوراک آن شیر و منی را زیاد می کند به خصوص تخم یونجه.
مقدار ویتامین C آن 2 برابر «جعفری» و 4 برابر «لیموترش» است و ویتامین A آن از «شب کوری» جلوگیری می کند.
یونجه همچنین مقداری ویتامین D داشته و سرشار از ویتامین K است که خوردن آن از خونریزی جلوگیری می کند و پخته آن برای رفعیبوست مفید است.
ضماد پخته یونجه روزی 2 بار جهت رعشه مفید ا
صدآنلاین | استئوآرتریت یا آرتروز بیماری تحلیل برنده ی مفاصل ، شایع ترین فرم آرتریت است.
به گزارش صدآنلاین، آرتریت به معنای التهاب مفصل است. در واقع استئو آرتریت یک بیماری مفصلی مزمن است که در آن غضروف مفاصل تحمل کننده وزن بدن تحلیل می رود.
شایع ترین مفاصل درگیر در این بیماری مفاصل دست، ستون فقرات و مفاصل تحمل کننده ی وزن مانند لگن و زانو است. در صورتی که ابتلا به این بیماری ناشی از صدمات فیزیکی یا بیماری ها نباشد، استئوآرتریت اولیه نامیده می شود که این بیماری اغلب به دلیل افزایش سن ایجاد می شود.
با افزایش سن، پروتئین موجود در غضروف مفصلی از بین رفته که سبب لایه لایه شدن آنها و ایجاد شکاف های ریز در ناحیه غضروف می شود که در نهایت منجر به تخریب کامل غضروف می شود. استفاده مکرر مفصلی که غضروف مفصلی آن ساییده شده است به تدریج التهاب غضروف، درد و تورم مفصل را به دنبال خواهد داشت.
با از بین رفتن عملکرد غضروف، ما بین استخوان ها اصطکاکی ایجاد می شود که سبب درد و محدودیت و خشکی در حرکت می شود. التهاب غضروف موجب تحریک استخوان سازی می شود که حاصل این فرآیند ایجاد خارهای استخوانی یا استئوفیت ها می باشد.
استئوآرتریت ثانویه ناشی از عوامل متعددی چون چاقی، ضربات مکرر، جراحی مکرر، اختلالات متابولیسم، ناهنجاری های مادرزادی مفصل،نقرس، دیابت ، اختلالات هورمونی و مشکلات ناشی از مشاغل خاص است.
استئوآرتریت زودرس را نیز می توان در وزنه برداران، فوتبالیست ها و کارکنان ارتش به دلیل ضربات مکرر به بافت مفصل (رباطها، استخوانها و غضروف مفصلی) مشاهده کرد.
چاقی، افزایش سن، جنس مونث ، نژاد سفید پوست و صدمات مکرر مرتبط با ورزش از جمله عوامل ایجاد کننده این بیماری محسوب می شود.
درمان این بیماری چند بخشی است و شامل فیزیوتراپی، دارو و رژیم درمانی است. فیزیوتراپی و دارو توسط پزشک و رژیم غذایی و بررسی وضعیت وزن توسط کارشناس تغذیه صورت می گیرد. اکثریت افرادی که دچار بیماری استئو آرتریت می شوند دچار اضافه وزن و چاقی هستند که اولین قدم کاهش وزن است که این امر می تواند کیفیت زندگی و عملکرد فرد را تا حد قابل قبولی ارتقا دهد. نتایج یک مطالعه نشان داده است که تقریبا هر 500گرم کاهش وزن حدود 4 برابر بار وارده به زانو ها را کم می کند.
رژیم ضدالتهابی یک مداخله موثردر این بیماری است. طبق این رژیم به این بیماران توصیه می شود که مصرف میوه و سبزی به خصوص رنگ های تیره و زرد و نارنجی ، غلات کامل، مصرف روغن های حاوی امگا 3 همچون روغن زیتون، بذرک، گردو، دانه های کدوتنبل، ماهی های چرب آب های سرد نظیر سالمون، ساردین، ادویه هایی مانند زنجبیل ، زردچوبه و رزماری و ماهی و مرغ را افزایش دهند. در مقابل باید مصرف سیب زمینی و پیاز به خاطر مواد ایجاد کننده التهاب ، تخم مرغ ، گوشت قرمز،فست فود ها ، غذا های کنسروی ، شکر و قند و مواد غذایی حاوی شکر ، کربوهیدراتهای ساده مثل نان سفید، و برنج سفید و لبنیات پرچرب را تا حد امکان محدود کنند.
باید توجه داشت استفاده از مکمل هایی همچون کندرویتین سولفات و گلوکز آمین هم مفید است و نتایج تحقیقات زیادی تاثیرسودمندی آنها را اثبات کرده اند که البته باید با توجه به شرایط فرد توسط پزشک تجویز شود.
چون این بیماری یک بیماری التهابی است برای مقابله با افزایش رادیکال های آزاد مصرف مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان مثل میوه و سبزی های رنگی با رنگ قرمز، نارنجی و زرد بسیار کمک کننده خواهد بود. همچنین به دلیل دریافت ناکافی کلسیم و ویتامین Dاین بیماران با کمبود کلسیم و ویتامین D روبه رو هستند. بنابراین باید مکمل کلسیم وD را به صورت روزانه مصرف کنند.
همیشه پیشگیری بهتر از درمان است بنابراین توصیه می شود همیشه وزن خود را در حد مطلوب نگه دارید تا از بیماری های ناشی از اضافه وزن و چاقی مثل بیماری های مفصلی و قلبی و عروقی در امان بمانید.
1-چه خوش گفته آقای محمد عبدالهی اگرجمهوری اسلامی نباشد.
اگر جمهوری اسلامی نباشد
جریان برانداز، مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی، گمان می‌کنند اگر جمهوری اسلامی نباشد، ایران گل‌وبلبل و بهشت خواهد شد.
جریان برانداز، مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی ، گمان می‌کنند اگر جمهوری اسلامی نباشد، ایران گل‌وبلبل و بهشت خواهد شد. اما بیاییم سناریوهای مختلف را دقیق بررسی کنیم:
اولین سؤال این است که اگر جمهوری اسلامی نباشد، چه کسی باشد؟ سلطنت‌طلب‌ها؟ مجاهدین خلق ؟ سکولارها؟ لاییک ها؟ اصلاح‌طلب‌ها؟ غرب‌گراها و مأموران آمریکا؟ قومیت‌ها؟ کدام‌یک از این‌ها نماینده کل مردم ایران می‌تواند باشد؟! کدام‌یک می‌تواند ایران بهتری بسازد؟ هیچ‌کدام. هیچ‌کدام ذیل دیگری قرار نمی‌گیرد. هیچ‌کدام رهبری دیگری را نمی‌پذیرد. و از همه مهم‌تر، هیچ‌کدام کارنامه درخشانی ندارند..
اگر جمهوری اسلامی نباشد، اولین سناریو این است که ساختار اسلامی حذف شود و ساختار انتخابات سکولار شکل بگیرد. در این صورت ترکیب حاکمیت، در بهترین حالت، میان زدوخورد گروه‌ها و حزب‌ها و ذینفعان هزار فرقه، از سلطنت‌طلب تا اصلاح‌طلب، از قومیت‌ها تا مذهب‌ها، تقسیم و پاره‌پاره می‌شود. حاکمیتی متکثر که همواره محل رقابت و تنش‌های سیاسی و بی‌ثباتی دائمی است. در این صورت آینده‌ای جز «بی‌ثباتی دائمی» در انتظارمان نیست. بدتر از پاکستان و عراق و لبنان.
اگر جمهوری اسلامی نباشد، دومین سناریو این است که دست‌نشانده‌ای آمریکایی بر سکان حکومت ایران می‌نشیند که یا به‌صورت دیکتاتور (مثل مصر و عربستان) یا با روتوشی دموکراتیک (مثل تایوان) ایران را هم به جرگه «گاوهای شیرده» منتقل می‌کند و آینده‌ای جز «غارت» در انتظارمان نیست.
اگر جمهوری اسلامی نباشد، سومین سناریو این است که کشور در شرایط تضعیف حکومت مرکزی قرار می‌گیرد و با جولان گروه‌های قومیتی تجزیه‌طلب و فرصت‌طلب، چه کرد چه ترک چه بلوچ چه سایر اقوام، ایران به کشوری پاره‌پاره و تجزیه‌شده تبدیل می‌شود. (تحقق طرح خاورمیانه برنارد لوئیس) آینده‌ای بدتر از لیبی و سودان و اتیوپی. در پانصد سال اخیر، هر حکومتی در ایران تغییر کرده، ایران کوچک‌تر شده (جز در جمهوری اسلامی).
اگر جمهوری اسلامی نباشد، حکومتی می‌آید که دیگر هیچ قیدوبند اعتقادی ندارد و حتی با فشار احکام «اسلام» هم نمی‌توان مسئولینش را وادار به کارکرد. تبعیض و واردات و عقب‌ماندگی تولیدی و وابستگی سیاسی به اسم «ارتباط با دنیا و جهان آزاد» افزایش می‌یابد، دزدی، فساد، ناکارآمدی و انحطاط اخلاقی جامعه به اسم «جامعه نرمال» تشدید می‌شود و این بار دیگر «اسلام» و «عدل علی» هم نیست که مهار مسئولین را بکشد. در این صورت ایران مجبور می‌شود یا مستقل و خودکفا باشد که با تنبیه و تحریم روبه رو می‌شود و یا ناچار می‌شود در خوش‌بینانه‌ترین حالت، به‌صورت محترمانه به اردوگاه غرب سرویس دهد، پایگاه آمریکا و ناتو شود و تدارکاتچی اسرائیل شود و برده اقتصادی آنها باشد. در این صورت «ایران قوی» نه، بلکه یک «ایران ضعیف باقدرت پوشالی» آینده ماست. بدتر از ترکیه و امارات و جمهوری آذربایجان.
اگر جمهوری اسلامی نباشد، ایران، نه نروژ می‌شود نه سوئیس نه آلمان و فرانسه. اینجا خاورمیانه است و اتمسفر، قواعد و بافت هویتی، قومی، سیاسی، و اقتصادی خاص خود را دارد.
اگر جمهوری اسلامی نباشد، ایران عزیز ما در مدتی کوتاه به کشوری چندپاره، بی‌ثبات و دچار هرج‌ومرج و آنارشی، ضعیف و تدارکاتچی غرب تبدیل می‌شود. در یک‌کلام:
اگر جمهوری اسلامی نباشد، نه ایران می‌ماند نه اسلام. نه قدرت می‌ماند نه اخلاق. نه تمدن می‌ماند نه استقلال نه آزادی.
راه‌حل چیست؟ چگونه می‌توان ایران را به کشوری بهتر تبدیل کرد؟ با کارآمدتر کردن جمهوری اسلامی. با تغییر سیاست‌گذاری‌های فرهنگی و اقتصادی. با اصلاح سازوکارهای نظارتی بر عملکرد کارگزاران. با قوی‌تر کردن ایران در همه عرصه‌ها. با تأمین خواسته‌های به‌حق قاطبه مردم به‌صورت آرام و مثبت و روبه‌جلو. با امید، بانشاط اجتماعی، با آرامش.
محمد عبدالهی