بایگانی مطالب خواندنی  جالب..
بایگانی مطالب خواندنی  جالب..

بایگانی مطالب خواندنی جالب..

بقعه پنج تن زرندیه زیارتگاهی از دل تاریخ دراستان مرکزی اطراف شهر ساوه شهرستان زرندیه است

بقعه پنج تن زرندیه زیارتگاهی از دل تاریخ است

میراث آریا/ براساس آخرین خبر و گزارش های منتشر شده، بقعه پنج تن زرندیه زیارتگاهی از دل تاریخ است.

موقعیت جغرافیایی بنا

این بقعه تاریخی در محله زرند کهنه و جنوب غرب شهر مامونیه مرکز شهرستان زرندیه از توابع استان مرکزی واقع شده است. اثر مذکور در بافت قدیم محله زرند کهنه ودر میان قبرستان عمومی این محله در واقع شده است.

تاریخچه بنا

مستنداتی که تاریخ دقیق از زمان ساخت این بنای تاریخی ارائه دهد وجود ندارد، تنها با اتکا به فرم، شیوه معماری و برخی شواهد موجود از قبیل تدفین انجام شده در سردابه آرامگاه و عناصر تاریخی بدست آمده از آن میتوان دوره اولیه شکل گیری این بنا را مربوط به دوره ایلخانی و تکامل آنرا در قالب الحاقات در دوره های بعد ازآن یعنی دوره صفوی و قاجار در نظر گرفت. بنای مذکور به نام امامزاده پنج تن آل عبا یا سید احمد ابن زین العابدین نیز معروف است و اکثر اهالی معتقدند که در این محل، پنج تن از امامزادگان مدفون هستند.

قابل ذکر است که بر روی سنگ نبشته کوچکی که در بنا نصب است اسامی سه تن از امامزادگان مدفون در بقعه حک شده و نام دو تن دیگر مشخص نیست. مردم محلی معتقدند که امامزادگان از فرزندان امام هفتم، امام موسی کاظم (ع) هستند و به همین دلیل با نام پنج تن و یا سیداحمدابن الحسن ابن امام زین العابدین معروف است و مورد توجه و زیارتگاه مردم محلی و اهالی شهرستان است. آنچنانکه از عبارات نوشته شده بر سطوح دیوارهای بقعه و فضای کفش کن بر می آید بنای بقعه در دو دوره، اواخر دوره قاجار و دوره پهلوی مورد تعمیر واقع شد. جدا از تلفیق استادانه بخشهای الحاقی به پیکره بقعه بعنوان قدیمی ترین عنصر معماری بر جای مانده از این بنا، وجود برخی از عناصر از جمله سردابه در زیر فضای آرامگاه که سنت تدفین دوره ایلخانی در فضاهای سردابه ای را تداوم بخشیده، این اثر را بعنوان نمونه ای زیبا و در خور توجه معرفی کرده است.

ویژگی های معماری بنا

این بنا مشتمل برایوان، کفش کن، بقعه، سردابه، حجره ها و رواق واقع در بالای حجره هاست که در چند دوره تاریخی شکل گرفته اند. ایوانی که همزمان با انجام دیگر الحاقات به شالوده اصلی بنا، متصل شده با تزیینات رسمی بندی و اجرای خفته راسته ها در لچکی ها و جرزهای طرفین در جلوی اثر به منظور کاستن از ارتفاع بنا در نظر بینده و بدست دادن ترکیبی موزون و خوشایند جای گرفته است. از ایوانچه های طرفین ایوان دو رشته پلکان به رواقی می رسد که در بالای حجرهای الحاق شده به بقعه واقع شده اند. این رواق ها به پیروی از حجره ها، در سه جهت یعنی شرق، غرب و جنوب به پیکره بقعه متصل شده اند. درب ورودی از ایوان به فضایی مستطیل شکل که بین ایوان و بقعه به عنوان پیش فضا فاصله انداخته راه دارد.

بر بالای این فضا به منظور اتصال ایوان به پیکره بقعه اتاقی چهار ضلعی که در نمای رو به ایوان آن پنجره هایی چوبی کار گذاشته شده جای گرفته است. بقعه که قدیمی ترین بخش معماری این بنا بحساب می آید از بیرون و داخل دارای قاعده ای چهار ضلعی است. حجره هایی عقب نشسته که درب آهنی کار گذاشته شده در هر یک از اضلاع داخلی این قسمت از بنا به چشم می خورند. گنبد بقعه از نوع دوپوش گسسته تشکیل شده که پوش اول گنبد عرقچینی کم خیز وپوش دوم گنبدی است که کلاف های چوبی رانش آن را مهار نموده و بقای آن را تثبیت کرده اند.

سوابق مرمتی بنا

قبور امزادگان مدفون در بنا در مجموع دو قبر سکو مانند هستند که یکی در وسط بقعه در میان ضریحی جدید و دیگری در سردابه ای که دسترسی به آن از زاویه شمال شرق بقعه و توسط رشته پلکانی امکانپذیر است جای دارند. به غیر از چند حدیث از پیامبر اکرم (ص) و عباراتی که از تعمیر بنا بدست استاد عبدالله فرزند استاد ابو القاسم معمار باشی قمی در تاریخ 26محرم 1336 ه. ق و التماس دعای برخی اشخاص، در چهار طاقنما از هشت طاقنمای اجرا شده بر بالای گوشواره و حجره ها آمده باقی سطوح داخلی بنا را لایه ای از گچ می پوشاند. این اثر در سال 1336 ه. ق بدست ابوالقاسم معمار باشی قمی و بار دیگر در سال1341ه. ش بدست دو بردار معمار، مصطفی و صدرالله و آخرین بار در دهه های 80 و 90 مورد تعمیر واقع شده است. بنای بقعه در سال 1387 و به شماره 23810 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

بقعه پنج تن زرندیه زیارتگاهی از دل تاریخ است

کشف یک سنگ نگاره دو هزار و 550 ساله از آخرین پادشاه بابل

ایرنا/ براساس آخرین خبرهای منتشر شده، کشف یک سنگ نگاره دو هزار و 550 ساله از آخرین پادشاه بابل در عربستان صورت گرفت.

این سنگ نگاره تاریخی که چندی پیش توسط باستان شناسان عضو کمیسیون گردشگری و میراث ملی عربستان در استان الحدید این کشور کشف شد، شامل 26 ردیف نوشته شده به خط میخی است که آن را به طولانی ترین کتیبه کشف شده به خط میخی در عربستان تبدیل می کند. کشف این سنگ نگاره درهای جدیدی را به روی تاریخ روابط شبه جزیره عربستان و ساکنان باستانیش با منطقه همسایه بین النهرین باز خواهد کرد.

این طرح که روی سنگ بازالت کنده کاری و حک شده، نبونئید آخرین پادشاه بابل را در حالی نشان می دهد که یک عصای سلطنتی به دست دارد و چهار نماد شامل یک هلال ماه، خورشید، یک مار و یک گل در برابر وی خودنمایی می کنند. محققان حدس می زنند این نمادها مفهوم مذهبی داشته و به خدایان معبد پانتئون در بین النهرین مربوط باشند. تیمی از پژوهشگران همچنان در حال مقایسه این کتیبه سنگی با نمونه های مشابه هستند تا بتوانند معنای دقیق نمادهای مذکور را استنباط کنند.


محققان پیشتر نیز در این منطقه کتیبه و ابلیسک هایی کشف کرده بودند که به آخرین پادشاه بابل اشاره دارند. نبونئید از 556 تا 539 سال قبل از میلاد بر بابل حکمرانی کرد تا اینکه سرانجام به دست کوروش کبیر سرنگون شد. امپراطوری بابل در روزهای اوجش، از خلیج فارس تا دریای مدیترانه کشیده می شد. وقتی نبونئید حکومت را بدست گرفت، بخشهایی از عربستان امروزی را فتح کرد.

کشف یک سنگ نگاره دو هزار و ۵۵۰ ساله از آخرین پادشاه بابل
  • خبر گردشگری
  • خبر
  • عربستان
  • قدمت ارگ تاریخی ماچو پیچو بیشتر از آن است که پیشتر تصور میشد

    ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، قدمت ارگ تاریخی ماچو پیچو بیشتر از آن است که پیشتر تصور میشد.



  • بر این اساس میتوان نتیجه گرفت پاچاکوتی، امپراتور اینکاها که ماچوپیچو را بنا کرده بود نیز زودتر از آنچه انتظار می رفت، به قدرت رسیده است.

    گروهی از محققان به سرپرستی ریچارد برگر از دانشگاه ییل با استفاده از روش تاریخ گذاری رادیوکربن به این نتیجه دست یافته اند.

    براساس اسناد تاریخی گمان می رفت ماچوپیچو پس از 1440 یا حتی 1450 بنا شده است. با این حال برگر و گروهی از محققان برای دستیابی به تاریخ دقیق تر ساخت این مکان بقایای افرادی را که در آن کشف شده اند با روش تاریخ گذاری رادیوکربن مورد بررسی قرار دادند. محققان برای این کار بقایای 26 نفر را که از گورستان های واقع در ماچوپیچو در سال 1912 کشف شده اند مورد بررسی قرار دادند.

    نتایج بررسی های جدید در ژورنال Antiquity منتشر شده است.

    ماچوپیچو که در میان دو کوه بنا شده است، به عنوان یکی از مهمترین محوطه های باستان شناسی جهان شناخته می شود. ماچوپیچو به عنوان میراث جهانی یونسکو در سال 1983 میلادی به ثبت رسید و به عنوان یک شاهکار خالص معماری و نشانه ای منحصر بفرد از تمدن اینکاها شناخته شد.

    قدمت ارگ تاریخی ماچو پیچو بیشتر از آن است که پیشتر تصور میشد
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد