بررسی های جدید نشان داد؛

برخی ریزارگانیسم های زمین موقتاً در مریخ زنده می‌مانند

برخی ریزارگانیسم های زمین موقتاً در مریخ زنده می‌مانند

بررسی‌های ناسا نشان می‌دهد برخی ریز ارگانیسم‌های موجود در زمین به طور موقت بر روی کره مریخ زنده می‌مانند. این کشف علمی پیامدهای مهمی برای سفر و زندگی در مریخ دارد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از انگجت، پژوهش یادشده که به طور مشترک با همکاری مرکز هوافضای آلمان صورت گرفته نشان می‌دهد برخی ارگانیسم‌های قارچی و باکتریایی که از سال ۲۰۱۹ در لایه استراتسفر زمین نگهداشته شده بودند، زنده مانده‌اند. این لایه دومین لایه جو زمین است که در بالای لایه اوزون قرار دارد و شرایط آن شباهت زیادی به سیاره مریخ دارد. از همین رو بسیاری از محققان نمونه‌های خود را در این منطقه قرار می‌دهند تا میزان تاب آوری آنها را دریابند.

تحقیق انجام شده در این زمینه حاکیست ریز ارگانیسم‌های یادشده مدتی در لایه استراتسفر زمین زنده مانده‌اند و حتی در صورت مرگ ظاهری پس از بازگردانده شدن به محل زیست طبیعی خود دوباره احیا شده و حیات خود را از سر گرفته‌اند. انواع قارچ‌ها و میکروب‌های مورد استفاده در این تحقیق در درون دو ظرف آلومینیومی نگهداری شده‌اند و یک بالن ناسا آنها را به استراتوسفر منتقل کرد تا نمونه‌های یادشده شرایط مریخ را تجربه کنند. نمونه‌های مذکور در این شرایط بیش از هزار برابر از میزان آفتاب سوختگی در معرض تابش اشعه ماورا بنفش قرار گرفتند.

ناسا معتقد است این کشف علمی به انجام مأموریت‌های طولانی مدت فضایی و سفر به مریخ کمک می‌کند، زیرا می‌توان امیدوار بود که بسیاری از ریزارگانیسم های یادشده که در بدن انسان هم وجود دارند، در فضا و در سیاره مریخ هم سالم بمانند و لذا خطر کمتری فضانوردان را تهدید خواهد کرد. برخی از میکروب‌های سالم مانده در فضا هم اگر چه فایده خاصی برای بدن انسان ندارند، اما می‌توان از آنها برای تولید غذا و موادی که در حالت عادی باید از زمین به مریخ منتقل شوند، استفاده کرد.

 

تولید دارو در فضا آزمایش می شود

تولید دارو در فضا آزمایش می شود

گروهی از محققان استرالیایی داروهایی به ایستگاه فضایی بین المللی فرستاده اند و قصد دارند شیوه های تولید دارو در فضا را بسنجند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، آخرین کپسول تأمین ذخایری که به سمت ایستگاه فضایی بین المللی ارسال شد، حاوی یک محموله خاص از قرص‌های دارویی بود. این محموله که به دانشگاه آدلاید در استرالیا تعلق دارد، بخشی از پروژه‌ای جهت توسعه روش‌های ساخت دارو در فضا در مأموریت‌های طولانی مدت است.

در نخستین سفرهای فضایی انجام شده، فضانوردان داروهایی را همراه خود می‌بردند. این محموله شامل آنتی بیوتیک ها و مسکن‌های مختلف بود که در مواقع اضطراری کمک حال آنان بود.

این درحالی است که امروزه ایستگاه فضایی بین المللی ذخیره دارویی کامل دارد و به طور مرتب تجدید می‌شود. اما تمایل انسان برای سفر به اعماق منظومه شمسی یک چالش در این زمینه به وجود می‌آورد. بسیاری از داروها زمان انقضا دارند و شرایط سخت سفر فضایی سبب می‌شود داروها بسیار سریع‌تر از روی زمین فاسد شوند. این بدان معنا است که برای مأموریت به مریخ که حدود سه سال طول می‌کشد باید راهکاری دارویی پیدا کرد.

برای این منظور گروهی از محققان به رهبری پروفسور «ولکر هسل» از دانشگاه آدلاید بسته‌هایی حاوی ۶۰ قرص به ایستگاه فضایی ارسال کردند. آنها شبیه داروهای عادی به نظر می رسند، اما در واقع ترکیب بندی آنها به گونه‌ای است که گویی در فضا تولید شده‌اند.

عناصر فعال این قرص‌ها ایبوپروفن و ویتامین سی هستند اما عناصر تثبیت کننده مواد مختلفی مانند سیلیکا، سیلیکات منیزیم و فسفات کلسیم هستند که در ماه نیز وجود دارند. این قرص‌ها در پلتفرم MISSE خارج ایستگاه فضایی بین المللی قرار می‌گیرند. به این ترتیب قرص‌های مذکور در معرض خلأ، دمای بالا، بی وزنی و تابش شدید اشعه‌های فضایی قرار می‌گیرند.

قرار است ۶ ماه بعد قرص‌ها به زمین ارسال شوند تا محققان دانشگاه آدلاید علائم ویرانی و عدم تثبیت را در آنها بررسی کنند. هدف این پژوهش استفاده از اطلاعات به دست آمده برای توسعه روش‌هایی است که فضانوردان در آینده بتوانند داروهای خود را بسازند.