پس از وقوع تیراندازی در یک مرکز خدمات به معلولین در شهر سن برناردینوی کالیفرنیا، تیم نیروهای رزمی ویژه دولتی به محل حادثه شتافتند. در این گروه یک پزشک متخصص شرایط بحرانی نیز وجود داشت. متخصصی نادر که کارش رسیدگی به مجروحان در مواقع شبیه به جنگ است.
به گزارش بازفید، دکتر مایکل نیکی، یک پزشک آمریکایی ایرانی تبار است و پس از شنیدن خبر حادثه با اتومبیل و تجهیزات شخصی خود به محل رفت.
کار این نوع پزشکان متخصص رسیدگی به افرادی است که جراحتشان نه بر اثر تک گلوله، بلکه بر اثر شلیک رگبار شبیه میدان جنگ است.
وقتی که دکتر نیکی به محل رسید اوضاع هنوز حاد بود. نیکی ششمین نفر در تیم نیروهای ویژه موسوم به "سوات" بود و با تفنگی در دست خود را به داخل ساختمان رساند.
این پزشک ایرانی الاصل اولین پزشکی بود که به افرادی که از ناحیه سر و سینه مجروح شده بودند، رسیدگی کرد. در کل ۲۱ نفر مجروح شده بودند که ۱۴ نفرشان جان باختند.
دکتر نیکی در یک کنفرانس خبری گفت: "شانس زنده ماندنشان کم بود. خیلی غمانگیز است وقتی که آدم می بینید همشهریانش به هیچ دلیلی جان می دهند."
تمامی اعضای نیروهای سوات آمریکا آموزش اولیه پزشکی دیده و تجهیزات کمک های اولیه همراه خود دارند اما پزشک های تاکتیکی برای رسیدگی به جراحت های خطرناک آموزش دیده اند که بیماران را بر اساس اولویت جراحتشان مورد رسیدگی قرار می دهند.
با افزایش حملات تیراندازی در آمریکا با استفاده از اسلحه های اتوماتیک نیاز به تخصص فوق بیشتر و بیشتر می شود. و به گفته یکی عضو تیم سوات، در موقعیت های اینچنینی حوادثی چون سن برناردینو و پاریس استثنایی هستند چرا که در آنها مهاجمان آماده بودند که به آغوش مرگ بروند.
مایکل نیکی، مهاجر ایرانی در آمریکا خود با وحشت جراحت در میدان جنگ بیگانه نیست. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران از مخالفان حاکمیت بود و دو سال را هم در جبهه جنگ ایران و عراق خدمت کرد.
او یکی از معدود پزشکانی بود که به دلیل تخصصش امکان ورود به محل حادثه تیراندازی در کالیفرنیا را یافت.
بر اساس نتایج یک تحقیق جدید استفاده از آبنمک برای تمیز کردن برخی زخم ها بهتر از آب و صابون است.
محققان دانشگاه مکمستر کانادا در ژورنال پزشکی نیو انگلند نوشته اند که نه تنها آبنمک برای تمیز کردن شکستگی های باز بهتر است، بلکه به میزان قابل توجهی ارزان تر است. این برای بسیاری در کشورهای در حال توسعه خبر خوبی است.
دکتر باندری سرپرست این پژوهش، که خود یک استاد جراحی در دانشکده پزشکی مکمستر است، می گوید همه زخم ها باید تمیز شوند اما شواهد نشان می دهد که تمیز کردن زخم ها با صابون از تمیز کردن آنها تنها با آب بهتر نیست، نتیجه ای که انتظار آن نمی رفت.
پژوهشگران در این تحقیق ۲۴۰۰ نفر را که دچار شکستگی های باز در پا و یا دست بودند بررسی کردند و شستن زخم ها با آب و صابون و با محلول آبنمک را با سه فشار مختلف آب بررسی کردند.
آنها دریافتند که شستن با آبنمک و با فشار پایین در جلوگیری از عفونت موثر تر بود و نیاز به جراحی بیشتر را کاهش داده است.
به گفته پژهشگران استفاده از آبنمک به جای آب و صابو
نتایج یک پژوهش جدید نشان می دهد تماشای زیاد تلویزیون، مغز را فرسوده خواهد کرد.
به گزارش یونایتدپرس اینترنشنال، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در سان فرانسیسکو در پی یک تحقیق طولانی، که نتایج آن در نشریه انجمن پزشکی آمریکا منتشر شده است، متوجه شده اند که تماشای تلویزیون در اوایل سن بلوغ به مدت دو ساعت یا بیشتر، با کاهش توان یادگیری در میانسالی ارتباط دارد.
در میان این افراد، آن کسانی که کمتر ورزش می کردند، وضعیتی حتی بدتر در آزمایش های یادگیری داشتند. فعالیت بدنی برای حفظ قدرت یادگیری و سلامت مغز مهم است، از این رو پژوهشگران چندان تعجب نکردند.
پرسش این است که معنای آن برای یک فرد ۵۰ ساله چیست؟ آیا در مسیر تغییرات بیشتری قرار می گیرد یا تفاوتی نمی کند.
این پژوهش با تجزیه و تحلیل اطلاعات دریافتی از ۳۲۴۷ بزرگسال که در سال ۱۹۸۵ بین ۱۸ و ۳۰ سال داشتند و به این مطالعه پیوستند، انجام شده است. هر شرکت کننده هم بیش از سه بار بین آغاز و پایان مطالعه در سال ۲۰۱۱ ارزیابی شده است.
پژوهشگران متوجه شدند حدود ۱۱ درصد شرکت کنندگان، افرادی که در طول روز سه ساعت یا بیشتر تلویزیون تماشا می کنند، توان یادگیری شان کاهش یافته است.شانزده درصد از شرکت کنندگان با فعالیت بدنی پایین نیز نمرات کمتری داشتند.
حدود چهار درصد شرکت کنندگان که هم "فعالیت بدنی پائین" داشتند و هم به "تماشای زیاد تلویزیون" می پرداختند، افرادی بودند که کارآیی کمتری در آزمایش های یادگیری نشان دادند.
برخی پژوهشگران اشاره کردند که هنوز معلوم نیست آیا تلویزیون موجب پائین تر بودن توان یادگیری می شود یا خیر، زیرا پژوهشگران میزان کارایی یادگیری افراد را در آغاز مطالعه اندازه نگرفتند و آثار نشستن های طولانی بر سلامت نیز هنوز بطور دقیق درک نشده است.
۱۳۹۴/۰۹/۲۵ | ۲۲:۴۱
پژوهشگران دانشگاه رایس در هیوستون تگزاس می گویند، برخلاف باور رایج سلول های عصبی مغز قادر به ترمیم، بازسازی و تکثیر هستند. این سلول ها از پیچیده ترین مکانیسم های زیست شناسی برخوردارند و دانش امروز بشر در این باره همچنان محدود است.
با استفاده از دستگاه های پرتونگاری پیشرفته و میکروسکوپ های قوی، امینه قطب قادر به مشاهده سلول های مغز و ارتباط آنها در محل پایانه های عصبی است.
این پژوهشگر دانشگاه رایس تگزاس میگوید "ما در حقیقت به نیای سلولی نورون ها در مغز نگاه می کنیم. این سلول ها توان تجدید و باز آفرینی سلول های مغز را در شبکه های فعال عصبی دارند."
سلول های مغز از طریق پیام های شیمیایی و الکتریکی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و در صورت نیاز، پروتئین های مخصوصی وجود دارد که امکان رشد یک سلول عصبی تازه را از سلول های نیمه تمایز یافته فراهم می کند. حالا تیم پژوهشی دانشگاه رایس، متشکل از پزشک، بیولوژیست، نانو تکنولوژیست و متخصصان الکترونیک، در تلاش هستند تا جزئیات ساز و کار پیام رسانی و رشد و نمو مجدد نورون ها را مشخص کنند.
امینه قطب می گوید "هر سلول مغزی در اینجا، تحت تاثیر محیط و سلول های مجاور قرار دارد و ما در این مرحله به سلسله واکنش هایی نگاه می کنیم که موجب برانگیخته شدن یک سلول توسط سلول های اطراف میشوند."
در این آزمایشگاه، نمای جالبی از گستردگی شبکه سلول های عصبی وجود دارد و به گفته دکتر قطب این تصویر به درک پیچیدگی های این شبکه کمک می کند.
وی می گوید "چیزی که ما تلاش می کنیم بفهمیم این است که چگونه پیام های شیمیایی به یک ساختار خاص فرستاده میشوند و موجب فعال شدن آن ساختار و ارسال پیام های الکتریکی به سایر قسمت ها میشوند."
پژوهش دانشگاه رایس، یکی از پروژه های نهاد پیشگامی است که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا با اختصاص ۳۰۰ میلیون دلار بودجه تحقیقاتی برای تهیه نقشه ژن های انسانی بنیانگذاری کرد.
امینه قطب امیدوار است، پروژه تحقیقاتی آنها با تقویت دانش عصب شناسی و شناخت ساز و کار رشد و تکثیر سلول های عصبی، امکان درمان های مؤثر برای آلزایمر، سکته مغزی و سایر بیماری های اعصاب فراهم کند.
دانشگاه رایس قرار است به زودی، با تهیه یکی از پیشرفته ترین کامپیوترهای جهان تحلیل داده های گردآوری شده این تیم پژوهشی را آغاز کند.
۱۳۹۴/۰۸/۰۶ | ۱۶:۱۱
اداره نظارت بر امور غذایی و دارو در آمریکا دارویی را که حاوی ویروس تبخال است، برای درمان ملانوما یا سرطان مهاجم پوست مورد تأیید قرار داد.
این نخستین بار است که از وجود ویروس بیماریزای تبخال، در یک ترکیب دارویی استفاده میشود.
نام این دارو، ایم- لای- گیک است و مستقیما داخل تومور تزریق میشود. تزریق ایم- لای- گیک، موجب نفوذ ویروس تبخال، درون سلولهای بدخیم ملانوما میشود و آنها را از بین میبرد. در ساخت این دارو، از یک ژن محرک سیستم ایمنی و ویروس تبخال ساده، که موجب ایجاد ضایعات دهانی میشود، استفاده میشود.
اداره نظارت بر امور غذا و دارو آمریکا تاکید کرده است که ایم- لای- گیک، نمی تواند از متاستاز سرطان به مغز و ریه پیشگیری کند و فقط باید برای بیمارانی استفاده شود، که تومورشان قابل برداشته شدن با جراحی نیست .
کارخانجات دارویی آمگان، سازنده این دارو، می گوید که دوره درمان حداقل ۶ ماه است و هزینه تقریبی آن ۶۵ هزار دلار آمریکاست.
ملانوما یک سرطان کشنده و بسیار مهاجم است که داروهای ضد سرطان موجود روی آن اثر نمی کند و طول عمر بیمار پس از تشخیص متاستاز دوردست، غالبأ کمتر از ۶ ماه است. در آمریکا هر سال حدود ۷۴ هزار نفر به ملانوما، مبتلا میشوند.
پژوهشگران دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا اعلام کردند ساز و کار مولکولی آسیب مغز را در مراحل ابتدایی بیماری آلزایمر شناسایی کرده اند. نتایج این تحقیق روز دوشنبه در مجله نیچر منتشر شد و محققان آن را گام بزرگی در تشخیص زودرس و درمان آلزایمر می دانند.
نتایج پژوهش اخیر دانشگاه نیوساوت ولز استرالیا، پیشرفت یا گام بسیار مهمی در شناخت بیماری آلزایمر محسوب می شود، زیرا برای نخستین بار نشان داده چگونه سلول های مغزی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند یا به قول سرپرست تیم تحقیق؛ دکتر ولادیمیر سایتنیک، با یکدیگر حرف می زنند.
دکتر سایتنیک و تیم پژوهشگران دانشکده تکنولوژی زیستی نیو ساوت ولز می گویند در مراحل ابتدایی بیماری آلزایمر که فرد هنوز نشانه های بالینی ندارد، آسیب سلولی با تخریب نوعی از مولکول های چسبنده سلول به نام NCAM2 در محل سیناپس ها یا اتصال سلول های عصبی مغز آغاز می شود.
آنها معتقدند شناسایی این ساز و کار راه را برای درمان های جدید و توقف سیر بیماری آلزایمر باز می کند.
درمان های فعلی، سیر بیماری را متوقف نمی کنند و تنها علائم آن را کنترل می کنند. در ماه سپتامبر "کلینک کلیولند" در اوهایو یک کوکتل دارویی شامل، دکسترومتورفان، داروی رایج ضد سرفه و کینیدین داروی مؤثر بر نامنظمی ضربان قلب برای کنترل بیقراری بیماران معرفی کرد.
دکتر جفری کومینگ از کلینیک کلیولند گفت: "این ترکیب دو دارویی، تأثیر شگرفی در کاهش بیقراری بیماران مورد مطالعه ما داشت و علاوه بر آن نگرانی و فشار کاری پرستاران را به اندازه قابل توجهی کم کرد."
سیناپس های مغزی، شبکه ارتباطی مراکز مهم مغز و پایه و اساس همه عملکردهای آن از جمله تعقل، تفکر، حافظه و یادگیری است و پژوهشگران می گویند درمان باید پیش از آسیب به این شبکه ارتباطی آغاز شود.
دکتر نانسی دونوآن از بیمارستان بیریگام و زنان می گوید: "در واقع ایده اصلی این است که ما درمان را زمانی آغاز کنیم که هنوز پروتئین های مخربی که ارتباط سلول ها را با یکدیگر قطع می کنند، هنوز در مغز ایجاد نشده و بیمار دچار زوال ذهن و از دست دادن رفتن حافظه نیست. و ما احتمال می دهیم آسیب سلولی ۱۰ سال پیش از بروز علائم اتفاق می افتد."
سال ۲۰۱۵ میلادی، پژوهش های مربوط به دمانس و آلزایمر، پیشرفت های شگرفی داشتند و به گفته بسیاری از متخصصان از بن بست خارج شدند. در اواخر ماه ژوئیه سال جاری نیز، کنفرانس بینالمللی انجمن آلزایمر در آمریکا، شرکت دارویی الی لیلی داروی سولانزماب Solanezumab را برای نخستین بار و پس از چند دهه تلاش و معرفی ۱۲۳ داروی نافرجام، برای درمان بیماران مبتلا به آلزایمر معرفی کرد.
۱۳۹۴/۰۴/۳۱ | ۲۳:۲۰
کنفرانس بینالمللی انجمن آلزایمر در آمریکا روز چهارشنبه ۳۱ تیر، داروی جدید درمان بیماران مبتلا به آلزایمر را رسما معرفی کرد.
این نخستین بار است که پس از چند دهه تلاش و معرفی ۱۲۳ دارو، پژوهشگران شرکت دارویی الی لیلی و بیو ژن، نتایج کارآزمایی بالینی را موفق اعلام کرده اند.
این دارو که سولان زوماب Solanzumab نام دارد، پادتنی است که سلول های عصبی را از طریق متوقف کردن تولید پروتئینی به نام بتاآمیلوئید محافظت می کند.
پروتئین بتاآمیلوئید در ماده خاکستری مغز به طور نابجا ترشح می شود که سلولهای مغزی را وادار به فرسوده شدن و چروکیده شدن می کند، جای آنها می گیرد و موجب مرگ تدریجی سلولها می شود. بعد از مرگ سلول ها و قطع ارتباط آنها، تمام عملکردهای مغز از جمله توانایی یادگیری و به خاطر سپردن، تحلیل می روند. آلزایمر که می تواند سرانجام منجر به مرگ بیمار شود، به دلیل بالا رفتن سن جمعیت، بسیار زیاد شده است.
داروی معرفی شده در کنفرانس بین المللی انجمن آلزایمر، هر ۴ هفته یکبار به صورت وریدی تزریق می شود. در صورتی که بیمار در مرحله پیشرفته آلزایمر نباشد و بیماری او زود تشخیص داده شود، این دارو می تواند به توقف پیشرفت بیماری کمک کند و در مواردی حتی ممکن است بیماری برگشت داده شود.
یکی دیگر از دستاوردهای پژوهشی که در کنفرانس یاد شده معرفی شد، تست تشخیص آلزایمر بود. این تست که توسط گروهی از پژوهشگران دانشگاه آلبرتای کانادا معرفی شده است، از طریق بزاق دهان مدت ها پیش از پیدا شدن علائم حافظه و فراموشی، اختلالات حافظه در افراد را تشخیص دهد.
به اعتقاد محققان، اگر این تست که ارزان و قابل گسترش است در دسترس همگان قرار بگیرد، تشخیص زودهنگام آلزایمر امکان پذیر خواهد بود.
۱۳۹۳/۱۱/۱۵ | ۲۰:۵۳
نتیجه مطالعات جدید نشان میدهد مصرف طولانی مدت برخی از داروهای ضد افسردگی، ضد حساسیت و خوابآور خطر ابتلا به بیماری فراموشی را افزایش میدهد. مطالعات جدید میگوید، تقریباً همه این داروها از رسیدن ترکیبات شیمیایی به سلولهای عصبی مغز و تبادل پیام میان آنها جلوگیری میکند.
حساسیتهای فصلی، هر سال میلیون ها نفر را در سراسر جهان از لذت زیباییهای بهار و تابستان محروم میکنند؛ دو فصلی که سودآورترین زمان برای شرکتهای دارویی تولید کننده داروهای ضدحساسیت تلقی میشوند.
پژوهشگران در دانشگاه جرج واشنگتن آمریکا به تازگی با احتیاط در مورد این نوع داروها اظهارنظر میکنند. آنها در جریان تحقیقاتشان به این نکته پی بردهاند که داروهای ضدحساسیت و ضدافسردگی ممکن است خطر ابتلا به بیماری فراموشی را تشدید کنند.
آنها با ۷ سال مطالعه روی ۳ هزار و ۵۰۰ نفر از افراد سنین ۶۵ سال به بالا دریافتهاند که نزدیک به ۸۰۰ نفر به بیماری فراموشی دچارند و تقریباً همه آنها از داروهای ضد حساسیت، کنترل ادرار و خوابآورها استفاده میکردند.
جاما، نشریه جامعۀ پزشکان متخصص بیماریهای داخلی در آمریکا به تازگی اعلام کرده است افرادی که برای دست کم سه سال هر روز از دوز بالای این گونه داروها استفاده کردهاند، ۵۴ درصد بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به بیماری فراموشی هستند.
فرضیههای منفی زیادی در مورد ضدافسردگیهای قدیمی، و داروهای مربوط به پارکینسون هم وجود دارد.
در همین زمینه دکتر سیمون ریدلی از مرکز پژوهش های آلزایمر در بریتانیا هشدار داده است که خطر بالای ابتلا به بیماری فراموشی با عواملی که باعث بروز آن می شود فرق دارد.
او گفت: «در پژوهشگران مطالعات اخیر متوجه شدهاند که ارتباط مستقیمی بین استفادۀ طولانی مدت از این داروها و افزایش خطر ابتلا به فراموشی وجود دارد. این ارتباط لزوماً به این معنی نیست که این داروها فراموشی ایجاد میکنند بلکه استفاده از اینها میتواند در دراز مدت به ایجاد این بیماری و عوارض دیگر کمک کند.»
این مطالعات هنوز به طور قطعی ادعا نکردهاند که این داروها عامل اصلی ایجاد بیماری فراموشی هستند.
عوامل متعددی ممکن است به ابتلا به بیماری فراموشی کمک کنند. برای مثال کم خوابی هم نقش مؤثری در بروز بیماری فراموشی دارد و شاید افراد کم خواب با استفاده از داروهای خواب آور بیشتر در معرض این بیماری هستند.
پروفسور شلیگری، استاد و سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه جورج واشنگتن همچنین گفت که همه این داروها عملکرد ترکیبات شیمایی مغز را مختل میکنند و مانع از رسیدن این ترکیبات به سلولهای عصبی مغز میشوند.
دانشمندان میگویند، از تجویز این گونه داروها برای به ویژه سالمندان باید اجتناب شود، چون مغزشان حساستر و آسیب پذیرتر از سایرین است و بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به بیماری فراموشی هستند.
آشنایی با انواع بمب اتم و نحوه کارکردشان | |||||||||||||||||
|