چه حرف‌هایی را نباید به همسرتان بگویید؟ و5 اشـتـبـاه جـنـسـی مـر

چه حرف‌هایی را نباید به همسرتان بگویید؟

به گزارش خبرنگار برنا یکی از راه های برقراری ارتباط با همسرتان استفاده از زبان است. بعضی اوقات زبان باعث جدایی و تفرقه و در برخی از مواقع باعث محکم شدن رابطه با همسرمی شود. برای اینکه روابط زناشویی تداوم بیشتر و بهتری داشته باشد چه حرفهایی را باید به همسرتان نگویید؟
در ابتدا باید گفت به دلیل اینکه روحیات و عواطف زن و مرد با هم متفاوت است، حرف‌هایی که نباید گفته شود هم متفاوت است؛ ابتدا زنان را مورد بحث قرار می‌دهیم:

زنان نباید همه خاطرات و یا اسرار گذشته خود را بازگو کنند و یا حتی در مورد تعداد خواستگارهای قبلی که موقعیت های اجتماعی و مالی بیشتری داشتند، صحبت کنند؛ زیرا مردان احساس می کنند که ضعف دارند و به شخصیت آنها توهین شده و باعث می‌شود ذهنشان نسبت به همسرانشان مغشوش شود.

زنان اگر می خواهند صحبت هایی از گذشته را برای همسرانشان بازگو کنند، باید سعی کنند وارد جزئیات نشوند و بحث را نشکافند. مشکلاتی که در گذشته حتی با خانواده خود مانند برادر و یا خواهر داشتند، اگر فکر می کنند مورد خدشه دارد شدن روابط آنها با همسرشان می شود به هیچ وجه بازگو نکنند.

زنان باید در موقعیت های متفاوت لحن صحبتهایشان را نیز متفاوت جلوه دهند.
همچنین زنان نباید ضعف خانواده همسر را مورد ایراد قرار دهند و مثلا نگویند" تو خانواده دوست هستی و به خانواده خودت بیشتر احترام می گذاری". زیرا مردی که خانواده و همچنین پدر و مادر خود را دوست دارد؛ در نتیجه همسر خود را هم دوست خواهد داشت و به این موضوع مانند یک امتیاز نگاه کنید نه یک ضعف.
معمولا در روابط خانوادگی زنان کمی اغراق می کنند و یا دست به مقایسه می زنند، زنان نباید بگویند که «خانواده من فلان امتیاز مثبت دارد و خانواده تو فاقد این امتیازها است» این کلام باعث فاصله گرفتن از همدیگر می‌شود.

تحققات نشان می دهد زنان همزمان دو نیم کره مغزشان فعال است و تمام جزئیات و کلیات را در نظر دارند ولی آقایان فقط یک نیم کره مغزشان فعال است. بنابراین زنان باید این نکته را مدنظر قرار دهند که وقتی مطلبی را به مردان گوشزد می کنند حداقل 3تا15ثانیه زمان می برد تا همسرشان حرفهای آنها را درک کند.

در نتیجه نباید همزمان چند مطلب و یا موضوع مهم را به مردان گفت؛ زیرا مردها قوه تجزیه و تجلیل شان نسبت به زنان کمتر است و این چند مطلب گویی موجب فشار و در نتیجه عصبانیت آنها می شود.

5 اشـتـبـاه جـنـسـی مـردان

مردها معمولا فکر می‌کنند همه‌چیز را درباره رابطه جنسی با زنان می‌دانند اما دایره‌المعارف جنسی که شما در مغزتان دارید، ممکن است حاوی خطاها و نقص‌های اساسی درباره امور جنسی زنان باشد، خطاهایی که ممکن است به اشتباهات جنسی بینجامد....
5 نکته‌ای که در زیر می‌آوریم از مشکلات شایع مردان در روابط جنسی است:

1.چیزهایی که همسرتان می‌خواهد می‌دانید
مردان اغلب فکر می‌کنند که می‌دانند همسرشان چه می‌خواهد. اما همه زنان مشابه هم نیستند. به گفته کارشناسان آموخته‌های مردان حتی از تجربیات همسر قبلی‌شان ممکن است در مورد همسر فعلی‌شان صدق نکند. این موضوع نه تنها در مورد ترجیحات جنسی بلکه در مورد روابط عاطفی هم صدق می‌کنند. زنانی هستند که نمی‌توانند با فعالیت جنسی رابطه عاطفی با همسرشان برقرار کنند و زنانی هستند که به سادگی با همسران‌شان رابطه عاطفی برقرار می‌کنند و بقیه زنان در میانه این طیف قرار می‌گیرند.

2. احساس جنسی مردان و زنان مشابه هم است
هنگامی که مردی با زنی مقاربت می‌کند، دخول آلت مردانه به قدری حس قوی‌ای در مرد ایجاد می‌کند که نمی‌تواند تصور کند که ممکن است زن احساس مشابهی نداشته باشد. ممکن است او احساسی مانند احساس شما هنگام مشت‌خوردن به شکم پیدا کند که باعث تهوع شما می‌شود.

3. از ساختمان بدن زن اطلاعات کاملی دارید
اغلب مردان به طور کلی می‌دانند که کلیتوریس کجاست و کجا می‌توانند آن را پیدا کنند. اما نمی‌شود گفت آنها واقعا عمل آن را درک می‌کنند. 30 سال پیش در شروع به اصطلاح «انقلاب جنسی» یک کتاب پرفروش به نام «لذت امور جنسی» توجه مردم را به اهمیت کلیتوریس در ایجاد ارگاسم جلب کرد. اما این عقیده که زنان باید بتوانند از طریق دخول آلت مردانه در واژن به ارگاسم برسند، هنوز میان بسیاری از مردان باقیمانده است.

بسیاری از درمانگران در این حوزه با مردانی برخورد می‌کنند که می‌گویند: «زنم بدون تحریک کلیتوریس به ارگاسم نمی‌رسد» و تقاضای کمک می‌کنند و پاسخ این است بسیاری از زنان اصولا با تحریک کلیتوریس است که به ارگاسم می‌رسند. مردان همچنین در مورد نحوه لمس کلیتوریس و حساس‌بودن آن ناآگاه هستند. از طرف دیگر در برخی از زنان لمس کلیتوریس احساس خاصی ایجاد نمی‌کند یا حتی ممکن است دردناک باشد. برخی از آنها هم لمس غیرمستقیم کلیتوریس را ترجیح می‌دهند.
چگونه می‌توانید بفهمید که همسرتان چه نوع لمسی را دوست دارد؟‌ سعی کنید از او بپرسید.

4. مرطوب شدن دستگاه تناسلی زن به معنای تحریک‌شدن او است
گاهی مردان پیش از انجام مقاربت منتظر می‌مانند تا دستگاه تناسلی خارجی زنان برای دخول به قدر کافی مرطوب و لغزنده شود. لازم نیست در این مورد نگران باشید.
کارشناسان می‌گویند اینکه مرطوب‌شدن دستگاه تناسلی خارجی زن به معنای تحریک‌شدن کامل اوست، باوری نادرست است.

برخی از زنان نسبت به زنان دیگر مرطوب‌تر می‌شوند و اینکه میزان نرم‌شدگی طبیعی این منطقه در یک زن از روزی به روز دیگر متفاوت است. این میزان رطوبت با مرحله‌ چرخه ماهیانه که زن در آن قرار دارد نیز تغییر می‌کند و ممکن است تحت تاثیر استرس و داروها هم باشد.

5. سکوت طلایی است
خیلی از مردان فکر می‌کنند که هنگام آمیزش جنسی باید ساکت باشند اما تا شما حرف نزنید همسرتان نمی‌فهمد از چه چیزهایی راضی هستید و از چه چیزهایی ناراضی. اگر می‌خواهید احترام‌تان را به همسرتان حفظ کنید،‌ باید بدانید که زنی که می‌خواهد شما را ارضا کند، از اینکه او را هدایت کنید‌ احتمالا بیشتر ممنون خواهد شد. به گفته کارشناسان به کار بردن جملات ساده‌ای مانند «این جوری دوست دارم» می‌تواند به ارتباط جنسی شما کمک کند.

مهمتـرین موانـع آرامـش همسـران

مهمتـرین موانـع آرامـش همسـران

 

برای داشتن سعادت و آرامش مطلوب در زندگی زناشویی، ارتباط سالم و سازنده میان زن و مرد، نیاز اصلی است و حرف اول را می‌زند. اما در بعضی موارد از ارتباطات زناشویی موانعی بر سر راه قرار می گیرد که البته رفع آنها تنها به خود همسران بستگی دارد و کاملاً دو طرفه است. در این ایمیل به بیان و بررسی برخی از آنها می پردازیم :

- سخت گیری
سخت گیری در خانواده مصادیق مختلفی دارد. از جمله آن ها می توان به بهانه گیری در امور خانه اشاره کرد. تجربه ثابت کرده است که این عمل جز ناراحتی خود و دلسردی همسر نتیجه ای در بر نخواهد داشت. صفت سخت گیری جزیی از منفی نگری است که از نظر دین و اخلاق مذموم شمرده شده است. زیرا زمینه را برای رشد سایر اختلافات و ناسازگاری ها فراهم می کند. در گفتار و کردار آدمی همواره عیوب و نقایصی وجود دارد. هر اندازه انسان منفی نگرتر باشد، از زمینه موجود برای بهانه گیری، بیشتر بهره می جوید.

- سخنان فتنه انگیز
یکی از مهم ترین عوامل اختلاف بین زن و شوهر این است که یکی یا هر دو خوبی های مرد و زن دیگری را به رخ هم بکشد. این گونه مقایسه های نا به جا فتنه انگیزی بزرگی در زندگی ایجاد خواهد کرد و جز تلخی و سردی کانون خانواده نتیجه ای به دنبال نخواهد داشت.

- تعصب و بی اعتمادی
گاهی در اثر عوامل مختلفی از قبیل علاقه افراطی و یا بدبینی ممکن است زن یا مرد نسبت به هم حساسیت بی مورد پیدا کنند. به طوری که در حفظ و پاکدامنی هم دچار وسواس و سخت گیری بی جا شوند. این گونه رفتارها و کنترل های افراطی زمینه روانی را برای سقوط انسان به سمت فساد و بی قیدی فراهم می کند. زیرا روح انسان در برابر فشار، عکس العمل نشان می دهد و شانه خالی می کند. پیامبر اکرم (ص) در این رابطه می فرمایند: تعلیم دهید و آسان گیرید. سخت نگیرید و نوید دهید و دیگران را طرد نکنید.

- ترشرویی
درست است کسی که ناراحتی و خستگی روحی دارد، ناخود آگاه آثار آن در چهره اش نمودار می شود. ولی اسلام به پنهان داشتن درد درون دستور می دهد. انتقال ناراحتی مسائل بیرون از منزل به همسر و یا بالعکس در ارتباط همسران مانع بزرگی در حفظ آرامش و سکون خانواده خواهد بود. امام علی (ص) در این رابطه می فرماید: خوشرویی مؤمن در چهره او و اندوهش در دل اوست.

- ناسزا گویی
این عمل اگر برای روابط بیگانه شایسته نباشد، در مورد زن و شوهر به مراتب ناشایست تر است. زیرا آن ها می خواهند عمری با صمیمیت در کنار هم زندگی کنند. در روابط زناشویی اگر گاهی کدورتی پیش آمد کرد، نباید با کلمات تند و ناشایست بر آتش قهر آن دامن زد. باید مواظب بود که سخنی از دهن پریده نشود که بعداً موجب خجالت و شرمساری از طرف مقابل گردد. به طور کلی اخلاق در کلام، یکی از پشتوانه های تضمین کننده روابط زن و مرد به شمار می رود.

- اهانت
خداوند توهین و آزار مؤمن را اعلام جنگ با خود به حساب آورده است. آزار زبان بدترین آزارهاست. زن و شوهر در سایه ازدواج از ارتباطی پیوسته برخوردار می شوند و لذا برای حفظ حرمت مؤمن باید کاملاً مواظب باشند که مبادا جمله ای از زبان جاری شود که باعث آزار دیگری شود. سرزنش، تهمت، دشنام و شماتت، هر کدام موجب آزار دیگری می شود؛ که علاوه بر کیفر الهی و عقوبت اُخروی، آرامش و سلامت زندگی را هم به هم می ریزد.

- خودخواهی
گاهی خودخواهی و خود برتر بینی، اختلافات بزرگ و موانع سختی را در ارتباط با همسر ایجاد می کند. گاه مرد می خواهد بزرگی و تسلط خود را بر زن ثابت کند. اگر اطلاعات ناقص و سطحی از دین داشته باشد، بدون اجازه او از خانه بیرون رفتن زن را پیش می کشد و مغالطه می کند. همسرش را افسرده و غمگین می کند و خودش را ناراحت و خشمگین. در صورتی که دین می گوید همه این ها بهانه است و ریشه آن همان وسوسه شیطانی است که چیزی جز غرور و خودخواهی نیست. گاهی نیز زن به واسطه جمال و هنری که دارد یا به دلیل هر برتری دیگری که در خود احساس می کند، بر همسر خود فخر می فروشد. ریشه این رفتار هم، همان نفوذ شیطان با صفت غرور در روح اوست. در هر صورت روابط زناشویی سالم و اسلامی به هیچ وجه در فضای حاکمیت شیطان ممکن نخواهد بود.

- چشم و هم چشمی
بر خلاف آن چه در تفکر عرف جا افتاده است، این مسئله هم از جانب زن و هم از سوی مرد پیش می آید. تنها نتیجه این اخلاق، ایجاد اختلافات زناشویی است. در صورتی که راه پیشگیری از این بیماری خیلی آسان تر است. اگر در روابط با همسر این دوای دینی مورد استفاده قرار گیرد، همه موانع برداشته می شود. طبق نظریه قرآن، مؤمن آن است که به تمام تجملات و چشم و هم چشمی ها و اسراف ها پشت پا می زند. سادگی اساس دین و شیوه بزرگان اخلاق بوده است. امام سجاد(ع) در این رابطه می فرمایند : تمامی خیر و خوبی در بریدن طمع و چشم نداشتن به آنچه در دستان مردم جمع شده است.

- لجاجت
یکی دیگر از شاخه های منیت، لجاجت است. خطر این رذیله به حدی بزرگ است که می تواند اساس زندگی را مختل کند. کسانی هستند که اگر حق را ببینند زیر بار آن نمی روند. حاضرند سنگی بر سر آنان بیاید، آتشی آنها را بسوزاند، اما زیر بار نروند. از جمله چیزهایی که نمی گذارد همسران بر دل هم حکومت کنند، لجاجت است. اگر در شرایطی قرار می گیرید که نمی توانید از نظر خود کوتاه بیایید برای درمان مساله خود را وادار به رفتار خلاف آن کنید. در وهله اول برای شما سخت است اما به مرور برایتان عادت می شود. یادتان باشد انسان می تواند تغییر کند و خصوصیات خود را کمال بخشد.

- توقعات بی جا
زندگی زناشویی میدان مشترک کمال زن و مرد محسوب می شود. بنابراین برای داشتن آرامش و رضایت از زندگی، باید میزان خواسته ها و انتظارات زن و مرد از هم متناسب با قدرت و توان طرف مقابل باشد. در غیر این صورت فشار های روانی بر زندگی حاکم می شود و روابط خانوادگی دچار اختلال می گردد.

- انتقاد ناپذیری
اسلام و تربیت دینی کاملاً روحیه انتقاد پذیری را تأیید می کند امام جواد (ع) می فرمایند : مومن نیاز دارد به توفیقی از طرف خدا و به پندگویی از طرف خودش و به پذیرش از کسی که او را نصیحت کند. خطر انتقاد ناپذیری، این است که محبت میان زن و شوهر را کمرنگ می سازد و حس لجاجت را در آنان تقویت می کند.

- نا سپاسی
طبع انسان طوری است که وقتی در نعمت واقع شود، سپاسگذاری نمی کند و هنگام مصیبت و سختی، صبر و شکیبایی را از دست می دهد. این صفت اخلاقی ناپسند در محیط خانواده نیز بروز می کند و می تواند از سوی هر کدام از زن یا مرد، آشکار شود. به گونه ای که زحمات و محبت های طرف مقابل را درک نکرده و یا برای آن اهمیتی قائل نشود. این برخورد به مرور زمان اختلال شدیدی در روابط همسران ایجاد می کند.

- سوء تفاهم
در سخن گفتن باید روشی را در پیش گرفت که از بروز سوء تفاهم جلوگیری شود. چه بسا اتفاق می افتد که گفته ها با شنیده ها همخوانی ندارد. چیزی که می گوئیم غیر از چیزی است که طرف مقابل از آن می فهمد. برخی افراد به جهت دارا بودن روحیه ای خاص، برای دچار شدن به سوء تفاهم به شدّت آماده اند و ذهن آن ها از هر سخنی، برداشتی نا مطلوب دارد. این افراد از خوش بینی بی بهره اند و حفظ روابط با آن ها بسیار دشوار است. برخی روان شناسان عامل اصلی اختلافات زناشویی را سوء تفاهم می دانند. آن ها معتقدند ریشه اصلی مشکلات زناشویی این است که دو طرف، به درستی به مقاصد حقیقی هم پی نمی برند. بنابراین همسران باید از گمان های بی اساس، تعبیر و تفسیرهای منفی و وسواس های فکری خود داری کنند تا آسیبی به روابط زناشویی شان وارد نشود.

1. 

- خشم و عدم کنترل آن
تردیدی نیست که خشم و عصبانیت در سلامت جسمی و روحی انسان آثاری بسیار ویرانگر دارد و بیماری های مهمّی را به دنبال می آورد. از بعد اجتماعی نیز مشکلات جدی در روابط با دیگران ایجاد می کند و از محبوبیت و صمیمیت انسان می کاهد. در آموزش های دینی توصیه شده که در حال خشم، تصمیم نگیریم و برای کاهش این حالت، تغییر موقعیت بدهیم. مثلاً اگر ایستاده ایم، بنشینیم و … در روایتی از امام سجاد (ع) آمده است : هیچ جرعه ای با ارزش تر از جرعه خشمی که فرو برده شود، نیست! اگر یکی از زوجین فردی عصبی است، طرف دیگر باید بکوشد با درک موقعیت، از تحریک عصبانیت او خودداری کند و با سکوت و خویشتنداری، او را در کنترل هیجان عصبی خویش یاری کند. بعد از فروکش کردن خشم، می توان در یک فرصت مناسب با همسر خود به گفتگو پرداخت و او را از تکرار این گونه برخوردها بر حذر داشت.

- زندگی دیگران را به رخ همسرکشیدن
برخی همسران پیوسته زندگی دیگران را به رخ همسر می کشند و با این وسیله او را تحقیر می کنند. زن و شوهر موظفند برای حفظ روابط صمیمانه و مهر آمیز، یک بار و برای همیشه دست از مقایسه های ویرانگر بردارند و به این وسیله، موجبات آزردگی یا تحقیر طرف مقابل را فراهم نیاورند. گاه این نوع مقایسه ها به خانواده های زن و شوهر نیز کشیده می شود و هر یک از دو طرف، خانواده و بستگان خود را با بستگان طرف مقابل مقایسه می کند و امکانات و امتیازات آن ها را به رخ همسر می کشد. این نوع جر و بحث ها به کشمکش و درگیری می انجامد. در حقیقت این گونه رفتارها از ضعف های شخصیتی دو طرف حکایت می کند و نشان می دهد که این قبیل افراد هنوز به رشد و بلوغ فکری و روحی لازم نرسیده و راه و رسم زندگی مشترک را نیاموخته اند.

- بیان گلایه ها
در یک ارتباط سالم گلایه ها و دلخوری ها و رضایت ها و خشنودی ها نیز به طور مناسب مطرح می شود. بعضی افراد تا سر صحبت باز می شود، حتماً چند گلایه و انتقاد در آستین دارند که طرف مقابل را با طرح آن ها آزار می دهند. طرح گلایه هر چند در جای خود لازم است، اما نباید در بیان آن ها زیاده روی کرد. در بیان گلایه باید موقع شناس بود و فرصت مناسبی را برای این کار در نظر گرفت. زمانی که مرد خسته و آزرده از راه می رسد، یا زن به کار ظریفی مشغول است، زمان مناسبی برای بیان ناراحتی یا شکایت نیست.

- جر و بحث
یکی از مسائل اساسی در حفظ ارتباط، پرهیز از جر و بحث و جدال های تند بر سر مسائل گوناگون و گاه کم اهمیت است. این گونه بحث ها آثاری مخرّب بر روابط انسانی بر جای می گذارد و موجب دور شدن از هم و دلخوری و رنجش خاطر همسران می شود. به این ترتیب روز به روز از میزان تفاهم آن ها کاسته می شود. اغلب زن یا شوهر نظری را ابراز می کند و با پافشاری، قصد تحمیل آن را بر دیگری دارد، هر چند آن نظر ممکن است دقیق و درست نباشد. طرف مقابل هم برای فرار از این تحمیل با تمام وجود در برابر آن موضع می گیرد. اینجاست که دامنه حمله و دفاع گسترده تر می شود و کار به مشاجره لفظی می کشد. تجربه نشان داده در همه این موارد، معمولاً جدال بر سر حق و باطل نیست. بلکه بر سر خود و به کرسی نشاندن حرف خود است. بنابراین کسانی که با آفت خودخواهی در مبارزه اند، از وارد شدن به این جدال ها می پرهیزند. از سفارشات امام علی (ع) است که از ستیزه و خصومت بپرهیزید که این ها دل های برادران را بیمار می کند و نفاق را می رویاند.

کمبود این ویتامین با ابتلا به آلزایمر ارتباط دارد

کمبود این ویتامین با ابتلا به آلزایمر ارتباط دارد

بنابر اظهار نظر مؤلفان این پژوهش، کمبود این دو ویتامین می‌تواند به طور غیر مستقیم مرگ نورون ها را تشدید کند، و این پدیدۀ مهمی در ایجاد بیماری آلزایمر به شمار می‌رود....

ویتامین B12 یا B9: کمبود این ویتامین ها باعث افزایش خطر ابتلا به آلزایمر می شود

بنابر مطالعه ای که اخیراً در سوئد به انجام رسیده است، کمبود ویتامین B12 یا فُلات (ویتامین B9) در بین افراد سالخورده باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر می گردد. بحث بر سر فواید این عناصر به میزان منطقی، در بین سالخوردگان و همچنین اثر آن بر

کارکرد این ویتامین ها چیست؟

ویتامین های B12 و B9 نقش مهمی در عملکرد مغز بازی می کنند. اما ویتامین B12 بر اعصاب محیطی و ساخت خون نیز تأثیر می گذارد. این فرضیه بر این نتایج نیز تأکید دارد: از میان یک جمع بالای 75 سال و غیر مجنون، 370 نفرشان به طور تصادفی و طی سه سال انتخاب شدند. در جریان این تحقیق، بیماری آلزایمر 78 بیمار پیشرفت کرد، میزان ویتامین های B12 یا B9 بیش از نیمی از این 78 نفر بسیار پایین بود.

چگونه می توان از کمبود این ویتامین ها جلوگیری کرد؟

باید به خاطر داشته باشیم که با رعایت تغذیه ای متنوع، متعادل و کافی، نیاز روزانه به ویتامین ها (K,E,D,C,B,A) به طور طبیعی تأمین می شود. با این حال، خطر کمبود چند ویتامین در بین افراد سالخورده بسیار مهم و سرنوشت ساز است: ویتامین D و برخی ویتامین های گروه B. از اهمیت ویتامین D بر ساخت استخوان ها آگاهیم، حال باید بر روی ویتامین B12 و فُلات حساب باز کنیم. بنابراین مؤکداً توصیه می شود که میزان این ویتامین ها را در مواد خوراکی مان افزایش دهیم: ویتامین B12 در برخی سبزیجات سبز مانند لوبیای خشک، نخود، غلات کامل، جگر و زردۀ تخم مرغ یافت می شود؛ فلات نیز در فرآورده هایی با منشأ حیوانی، به طور ویژه در گوشت و البته ماهی، فرآورده های لبنی و تخم مرغ وجود دارد.

در حال حاضر، سنجش میزان ویتامین B12 و B9 در خون برای تشخیص بیماری آلزایمر توصیه می شود. احتمالاً به زودی و پس از اطمینان از صحت این تحقیقات، از نتایج آن برای تشخیص و همچنین پیشگیری از این بیماری ناگوار بهره برداری خواهد شد.

افرادی که رو به پیری هستند از این ویتامین بخورند!

زمین خوردن افراد مسن ممکن است تبدیل به یک فاجعه شود، خصوصاً اینکه احتمال بستری شدن در بیمارستان یا از دست دادن استقلال فردی بر اثر شکستگی را با خود به دنبال دارد....

ویتامین D، ویتامینی برای جلوگیری از زمین خوردن افراد مسن

آیا امکان پیشگیری از زمین خوردگی با استفاده از مکمل های ویتامین D به آسانی ممکن است؟

افراد مسن: از زمین خوردن تا وابستگی

هر سال، یک سوم افراد 65 سال و بالاتر دچار زمین خوردگی می شوند. در حالی که این زمین خوردگی ها اغلب منتهی به استفاده از خدمات اورژانس، و حتی شکستگی و به خطر افتادن استقلال فردی می گردد.

همراه با پیر شدن جمعیت، پیشگیری از زمین خوردن در الویت قرار دارد. همۀ امیدها حول ویتامین D می گردد. در واقع، یک مکمل با دُز ِ بالا 19% تا 23% خطر زمین خوردن را کاهش می دهد!

ویتامین D نیروی عضلانی و تعادل را بهبود می بخشد

ویتامین D چه طور می تواند از زمین خوردن پیشگیری کند؟ این ویتامین تأثیر مستقیمی بر تودۀ ماهیچه ای دارد. در واقع، ماهیچه ها گیرنده های خاصی برای دریافت ویتامین D دارند. همچنین ویتامین D می تواند ماهیچه ها را تقویت کند، تعادل را بهبود بخشد و از زمین خوردن پیشگیری کند.

شاهد این ادعا این است که برخی محققان ثابت کرده اند افرادی که کمبود ویتامین D دارند، دچار ضعف ماهیچه ای می گردند. بالعکس، اگر آنها از یک مکمل ویتامین D، بهره ببرند، کارکرد عضلانی و تعادل شان بهتر خواهد شد. این تأثیر بستگی به دُز ویتامین D، دارد یعنی هر چه دُز ویتامین D در مکمل بیشتر باشد، بهبودی قابل توجه تر است. فواید مصرف این دارو خود را به شکل کاهش زمین خوردگی نشان می دهند.

باید بدانیم که دُز مناسب برای تأثیر گذاشتن چه قدر است. در همین تحقیقی که از آن یاد شد، گفته شده است، دُزهای بالا ضروری اند: چیزی بین 700 تا 1000 UI در روز.

با مصرف این دز و بنابر نوع ویتامین D مورد استفاده (کُلئوکالسیفرول، اگروکالسیفرول، 1 آلفا D، و غیره)، می توان به کاهش 19 تا 23 درصدی احتمال زمین خوردن افراد مسن، دست یافت.

9 روش تقویت حافظه سالمندان

با افزایش سن،‌ احتمال فراموشکاری افزایش می‌یابد ولی در افرادی که فعالیت فکری دارند، حافظه تغییر چندانی نمی‌کند. این فراموشکاری،‌ بیشتر مربوط به حوادث اخیر است...

معمولا افراد مسن خاطرات دوران جوانی را به یاد می آورند اما ممکن است مثلا یادشان نیاید یک ساعت پیش، کلیدشان را کجا گذاشته اند؟ گاهی این فراموشکاری مشکلاتی برای آنها یا خانواده شان ایجاد می کند. پیغامی را فراموش می کنند و یادشان می رود قبض برق را پرداخت کنند. آیا می دانید چگونه می توان این فراموشکاری ها را کمتر و حافظه را تقویت کرد؟

از سوال کردن و گفتن اینکه «موضوعی را فراموش کرده اید»، نترسید و خجالت نکشید. اینکه نمی توانید مانند گذشته همه چیز را به یاد آورید، تقصیر شما نیست. باید به جای ناراحتی از این وضع به روش هایی که حافظه تان را تقویت یا از ضعف آن جلوگیری می کند، توجه کنید.

کارهایی انجام دهید که در آنها دست ها، مغز و حافظه به کار انداخته شود. سعی کنید هر روز یک مطلب جدید یاد بگیرید. کتاب یا روزنامه مطالعه کنید. به اخبار رادیو یا تلویزیون گوش دهید و خبرهای مهم را برای دیگران بازگو کنید. بازی های فکری مثل شطرنج انجام دهید یا جدول حل کنید.

وسایلی را که همیشه از آنها استفاده می کنید مثل عینک یا کلید را در جای مشخصی بگذارید. مثلا داخل یک کاسه بزرگ یا ظرف مخصوص در اتاق نشیمن.

برای نوه هایتان قصه بگویید؛ خاطرات خود را بنویسید و برای دیگران بازگو کنید.

یک دفترچه کنار تلفن بگذارید و هر بار کسی تماس می گیرد و پیغامی دارد یا کاری از شما می خواهد، بلافاصله آن را یادداشت کنید. اگر خواندن و نوشتن نمی دانید، می توانید مطالب را ضبط کنید. در دفترچه تان تمام تاریخ های مهم مثل روز تولد فرزندان و نوه هایتان، سالگردها، روزی که نوبت دکتر دارید و مهلت پرداخت قبض ها را بنویسید و همیشه این دفتر یا سررسید را همراه داشته باشید.

هرگز خودسرانه دارو مصرف نکنید. داروهایی که پزشک برایتان تجویز کرده به دقت و سر ساعت بخورید. برای اینکه داروهایتان را فراموش نکنید، 3 شیشه زیبا و رنگی برای خود بخرید و داروهای مربوط به صبح، ظهر و شب را داخل هر شیشه مخصوص بیندازید. بهتر است هر روز صبح داروها را داخل این شیشه ها بیندازید تا هر بار به آنها نگاه می کنید، یادتان بیاید کدام دارو را نخورده اید.

تغذیه مناسب برای حفظ قدرت حافظه لازم است. قند، چربی و نمک کمتر و سبزی های تازه بیشتری مصرف کنید. مصرف میوه علاوه بر تامین ویتامین A، B، E و C در پیشگیری از اختلال حافظه تاثیر دارد.

از تاثیر صبحانه بر حافظه غافل نشوید. سالمندی که فراموش می کند صبحانه بخورد، خود را برای یک روز فراموشکاری آماده می کند. خوردن صبحانه شامل کربوهیدرات ها یا پروتئین یا انواع چربی مثل کره، حافظه کوتاه مدت را تقویت می کند. یک کاسه غلات همراه با شیر و مقداری میوه و یک تکه نان می تواند صبحانه مفید و مناسبی باشد. پنیر، گردو، خرما، عسل و تخم مرغ را حتما در برنامه غذایی خود بگنجانید.

اگر حس می کنید یکی از علایم زیر را دارید به متخصص طب سالمندی، روان پزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید:

اگر اسامی افراد را دایم فراموش می کنید، اگر نمی توانید مهارت جدیدی را یاد بگیرید، اگر اطرافیان به شما می گویند که فراموشکار شده اید و بالاخره اگر فراموش کردن کارها باعث شده نتوانید تنهایی کارهایتان را انجام دهید.