مردم این جزیره دلیل ابتلا به سندروم واردنبرگ زیباترین چشم های جهان را دارند+ تصاویر

اقتصاد نیوز : برخی از ساکنان جزیره بوتون در اندونزی به دلیل مبتلا بودن به سندروم واردنبرگ زیباترین و شگفت‌انگیزترین و مسحورکننده‌ترین چشم‌های جهان را دارند.

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از همشهری آنلاین، کورچنوی پاساریبو عکاس اهل جاکارتاست که سپتامبر سال گذشته میلادی به نوزدهمین جزیره بزرگ اندونزی سفر و این چشم‌های زیبا و تکان‌دهنده ساکنان بوتون را در قاب دوربین خود ثبت کرد.

بنابر گزارش دیلی میل، اعضای قبیله بومی بوتون در منطقه سولاوسی به قبایل کوچک‌تر تقسیم می‌شوند و گروهی از آنها به نوعی سندروم موسوم به واردنبرگ مبتلا هستند. در اندونزی که رنگ موها و چشم‌های بیشتر مردم تیره است، مبتلایان به واردنبرگ چشم‌های رنگی و گاهی تابه‌تا دارند. در دنیا فقط یک نفر از هر ۴۲۰۰۰ هزار نفر ممکن است مبتلا به واردنبرگ باشد و یکی از پیامدهای آن هم کم‌شنوایی است اما اهالی بوتون از بخش بهتر این سندروم بهره برده‌اند؛ داشتن چشم‌های رنگی و متفاوت.

آقای پاساریبو که ۳۸ ساله و زمین‌شناس و پدر دو فرزند ساکن پایتخت است، از اواخر تابستان ۲۰۱۹ کار مستندسازی زندگی مردم مناطق روستایی اندونزی را آغاز کرده و تمرکز خود را روی انبوه قبایل و میراث فرهنگی این کشور بزرگ گذاشته است. جمعیت جزیره بوتون اندونزی ۴۵۰ هزار نفر است و اگر احتمال ابتلای اهالی آن را به سندروم واردنبرگ در نظر بگیریم، چیزی حدود ۱۰ تا ۱۵ نفر آنها باید چشم‌های رنگی داشته باشند.

جانوری که در طول عمرش آب نمی خورد! +عکس

نمناک/انسان ها می تواند فقط تا سه روز بدون آب زنده بمانند اما برخی حیوانات وجود دارند که در تمام طول عمرشان آب نمی نوشند و زنده می مانند.

به گزارش پایگاه خبری نشان :

به طور متوسط یک انسان بسته به شرایط آب و هوایی می تواند تا سه روز بدون آب زنده بماند زیرا بدن او با تعریق، تنفس و دفع، مقدار قابل توجهی آب از دست می دهد. در مناطق خشک و کویری، حیوانات میلیون ها سال فرصت داشته اند تا خود را با محیط نا مساعد، سازگار کنند.

هر قطره عرق، بازدم و دفع؛ احتمال مرگ هر حیوان صحرایی را طی دهیدراته شدن بدن افزایش می دهد. با این حال، حیواناتی وجود دارند که می توانند سال ها بدون آب زنده بمانند. در این قسمت از سرگرمی نمناک با این حیوانات آشنا خواهید شد.

موش کانگورویی؛ جانوری که در طول عمرش آب نمی نوشد

موش کانگورویی حیوانی است که در محیط کویری زندگی می کند و می تواند کل زندگی خود را بدون آب ادامه دهد یعنی این موجود خارق العاده در تمام طول عمرش آب نمینوشد.

 

این جوندگان کوچک، پاهای عقبی شان بلند است ( شبیه کانگوروی استرالیا ) و باعث می شود هنگام جستجوی غذا و آب، مسافت زیادی را جهش کند و علاوه براین، او چانه ای کیسه مانند و بزرگ دارد که با خز پوشانده شده است به طوری که در کنار بزاق دهانش می تواند غذا ( دانه ها ) را حمل کند بنابراین می تواند رطوبت مورد نیاز خود را از طریق منابع غذاییاش دریافت کند، از طرفی کلیه های او کاملا تخصص یافته است و توبول اضافی دارد که می تواند علاوه بر دفع ادرار به آن ها در حفظ آب بدن نیز کمک کند.

غلظت ادرار موش کانگورویی حدود 5 برابر ادرار انسان است. موش کانگورویی بدنی چرب دارد و عرق نمی کند که این تا حد زیادی در صرفه جویی ازآب بدنش کمک می کند. دانه هایی که این موش از آن تغذیه می کند متابولیزه هستند و می توانند انرژی و آب بدن او را تامین کنند. مجرای بینی این حیوان منحصربه فرد است و این اطمینان را به او می دهد که حداقل رطوبت تنظیم شده در محیط را از دست بدهد.

قورباغه استرالیایی

این قورباغه معمولا در مناطق بیابانی استرالیا یافت می شود و مکانیزم سازگاری کاملا منحصر به فردی با محیط خشک دارد. در فصول مرطوب، این قورباغه همانند قورباغه های معمولی زندگی می کند و پس از شروع شرایط خشک، اوبرای فرار در خاک فرو می رود. او ظرفیت منحصر به فردی دارد که می تواند مقدار قابل توجهی آب را از طریق پوستش جذب کند و سپس در مثانه، آبشش ها و بافت های بدنش ذخیره شود.

هنگامی که در خاک فرو رود، خود را در پیله ای که از پوستش ساخته شده محصور می کند تا آب بدنش را از دست ندهد. با این شرایط او می تواند تا چندین سال از پوست خود تغذیه کند و زنده بماند.

لانگ فیش آفریقای غربی

لانگ فیش آفریقای غربی موجودیست که تعجب همه را برمی انگیزد. او حیوانی متعلق به ماقبل تاریخ و برای حدود 400 میلیون سال پیش است. این فسیل های زنده از طریق فرآیند تابستان خوابی زنده می مانند که کاملا شبیه خواب زمستانی است.

این ماهی مانند سایر ماهی های معمولی دارای آبشش است به همین دلیل از آن برای بدست آوردن اکسیژن آب استفاده می کند اما او دارای یک سازگاری منحصر به فرد دیگری نیز است که او را قادر می سازد تا اکسیژن را از هوا دریافت کند.

وقتی آب و هوا خشک می شود، این ماهی در گل فرو می رود و حتی پس از خشک شدن گل نیز میتواند به زندگی خود ادامه دهد. در این شرایط او برای محافظت از خود پیله مخاطی از بدنش ترشح می کند. و بافت ماهیچه ای آن را هضم می کند تا مواد مغذی را دریافت کند و به همین ترتیب می تواند به مدت 5 سال در این شرایط زندگی کند.

شیطان خاردار

شیطان خاردار که معمولا از آن به عنوان اژدهای خاردار نیز یاد می شود به طور معمول در مناطق بیابانی استرالیای مرکزی یافت می شود. او بدنی خاردار دارد که به ذخیره کردن آب کمک می کند.

در فصول مرطوب، باران و شبنم را از طریق فلس های لایه ای روی بدن خود به سمت دهانش هدایت می کند و به عبارتی آب و این قطرات از فلس ها به زیر پوست و سپس به دهانش منتقل می شود.

این روند با حرکات زبان انجام می شود که فشار لازم را برای کشیدن آب به پشت دهانش ممکن می سازد. جذب شبنم و قطرات آب باعث می شود تا این حیوانات بیابان مجبور به جستجوی آب در صحرا نشوند.

وزغ بیلچه پا کویری

وزغ بیلچه پا که اخیرا در صحرای کلرادو کشف شده است بیشترین سازگاری را با شرایط کویر دارد. این حیوانات به دلیل شرایط منحصر به فردی که دارند می توانند در شرایط سخت زنده بمانند. این وزغ که پیش از این هم در نمناک آن را معرفی کردیم لایه های مرطوب و لزجی در بدن خود دارد و در تپه های شنی زندگی می کند که برای تمام مدت دوره خشکی در آن جا میماند.

او خود را زیرپوشش گیاهی انبوه دفن می کند. وزغ های بالغ چندین لایه روی بدن خود دارند که از بدنشان حفاظت می کند که با تشکیل غشاهای نیمه نفوذ ناپذیر، رطوبت را کاهش می دهند و می توانند سال ها در آن شرایط باقی بمانند. هنگامی که این وزغ بارش سنگین باران را حس کند به سطح زمین آمده و ذخیره سازی را شروع می کند.

غلظت اسمزی بالا توانایی این وزغ را حتی در آب و استخراج شرایط مرطوب افزایش می دهد. وزغ بیلچه پا دارای رشد و تولید مثل سریعی است به طوری که تخمگذاری آن ها کمتر از 48 ساعت طول می کشد و در طی 10 روز پاهای آن ها رشد می کند. وزغ کوچک در طی سه ماه به نصف سایز وزغ بالغ می رسد.

لاک پشت کویری

لاک پشت کویر دو گونه دارد (لاک پشت بیابانی و ایگواناهای کویری) که یکی از آن ها در صحرای موهاوی در جنوب غربی ایالت متحده و دیگری در صحرای سونوران شمال غربی مکزیک یافت می شود. لاک مقاوم آن ها که اغلب با سنگ های صحرا اشتباه گرفته می شود منبع ذخیره سازی آب و راز بقای آن هاست.

این گونه ها مثانه بزرگی دارند که می تواند تا دو پنجم وزن خود را در پسماندهای مبتنی بر ازت، اوره و آب حمل کند. در فصول مرطوب، لاک پشت صحرایی می تواند مواد زائد را دفع کند و آب اضافی برای ذخیره را بنوشد.

اگر خطری این لاک پشت را تهدید کند باعث می شود تا از ترس ادرار کرده و ذخیره آب خود را از دست بدهد بنابراین منجر به مرگ او خواهد شد. این لاک پشت می تواند یک سال یا بیشتر بدون آب زنده بماند.

سطح فعالیت در طول دوره خشکی

به نظر می رسد که در دوره های خشکی، حیوانات بیابانی وارد حالت بسیار غیرفعال می شوند. این نوع خواب زمستانی باعث طولانی شدن ذخایر آب آن ها شده و این امکان فراهم می شود تا عمر طولانی تری داشته باشند. موش کانگورویی تقریبا تمام عمر خود را که 10 سال است، می تواند بدون آب زنده بماند.

جهان چرا زمین سریع‌تر از ۵۰ سال گذشته می‌چرخد؟

1. جهان

چرا زمین سریع‌تر از ۵۰ سال گذشته می‌چرخد؟

در حالی که بسیاری از مردم جهان با توجه به وقایع ناگوار سال ۲۰۲۰ انتظار داشتند این سال هر چه زودتر تمام شود، اکنون دانشمندان می‌گویند کره زمین نیز در این عجله سهیم بوده است.

به گزارش مشرق، در حالی که بسیاری از مردم جهان با توجه به وقایع ناگوار سال ۲۰۲۰ انتظار داشتند این سال هر چه زودتر تمام شود، اکنون دانشمندان می‌گویند کره زمین نیز در این عجله سهیم بوده و سال گذشته را سریع‌تر از حالت عادی چرخیده است، رخدادی که در نیم قرن اخیر بی‌سابقه بوده است.

زمین معمولا یک زمان‌سنج عالی است و به طور متوسط هر ۸۶ هزار و ۴۰۰ ثانیه، معادل ۲۴ ساعت، یک بار به دور خود می‌چرخد. این چرخش که اصطلاحا حرکت وضعی زمین خوانده می‌شود، زمان خورشیدی متوسط نام گرفته است که یکای آن «شبانه‌روز» است.

هرچند این عدد ثابت به نظر می‌رسید، با این حال از سال‌های ۱۹۶۰ بدین سو و با اختراع ساعت‌های بسیار دقیق اتمی، دانشمندان پی بردند که طول یک روز خورشیدی می‌تواند متغیر باشد البته نه بر حسب ثانیه بلکه بر حسب میلی‌ثانیه ( یک‌هزارم ثانیه).

این تغییرات کوچک برای انسان قابل تشخیص نیست و صدها سال طول می‌کشد تا تفاوت واقعی احساس شود، اما برای دستگاه‌های ناوبری و ارتباطی مدرن نظیر GPS به این اندازه‌ها مهم هستند و اندکی تفاوت باعث بروز خطا در سیستم این وسائل می‌شود.

پژوهشگران می‌گویند سرعت چرخش زمین در طول سال گذشته زیادتر شده و رکورد مدت زمان کوتاه‌ترین روز در سال گذشته ۲۸ بار شکسته شده است. روز ۱۹ ژوئیه سال ۲۰۲۰ کوتاه‌ترین روز سال بود که زمین یک دور کامل را در مدت زمان ۱.۴ میلی ثانیه کمتر از زمان معمول ۸۶ هزار و ۴۰۰ ثانیه زد.

سرعت چرخش زمین می‌تواند به دلیل جریان هسته مذاب داخل، تغییر فاصله زمین و ماه، شرایط آب و هوایی و الگوهای اقیانوسی تغییر کند.

محققان می‌گویند در حالی که پدیده آب‌وهوایی اقیانوسی زمین موسوم به «ال‌نینو» باعث کاهش سرعت چرخش زمین می‌شود، آنچه در اواخر سال ۲۰۲۰ رخ داد پدیده‌ای به نام «لانینا» بود که معکوس پدیده قبلی است و باعث شتاب در سرعت چرخش زمین می‌شود.

در ده‌های اخیر میانگین سرعت چرخش زمین به طور مداوم کاهش یافته است و نهادهای ناظر بین‌المللی مجبور شده‌اند تا ۲۷ «ثانیه کبیسه» به زمان اتمی تنظیم شده در سال ۱۹۷۰ اضافه کنند تا ساعت‌ها را با سیاره در چرخش همگام نگه دارند.

 اکنون دانشمندان می‌گویند با ادامه روند کنونی وادار خواهند شد تا با اعمال یک حرکت منفی و معکوس ساعت‌های اتمی را با چرخش زمین همسو کنند. اگر کنفرانس جهانی ارتباط رادیویی در سال ۲۰۲۳ این تغییر را تصویب کند این نخستین بار خواهد بود که یک ثانیه از ساعت جهانی حذف می‌شود.

پیتر وایبرلی، پژوهشگر ارشد در آزمایشگاه ملی فیزیک آمریکا، می‌گوید: «مطمئنا درست است که زمین در حال حاضر بیشتر از هر زمانی در ۵۰ سال گذشته به دور خود می‌چرخد. کاملا محتمل است که اگر سرعت چرخش زمین بیشتر شود ناچار خواهیم بود یک ثانیه کبیسه منفی به ساعت‌ها اعمال کنیم اما گفتن این احتمال هنوز زود است.»

انتظار می‌رود در طول سال‌ ۲۰۲۱ ساعت‌های اتمی تاخیری ۱۹ میلی‌ثانیه‌ای را به ثبت برسانند.