1-مریخ، محور فعالیت های ناسا در سال 2016 2-روی مریخ آب‌‌ جاری وجود دارد 3- وکشف نزدیک ترین سیاره قابل سکونت به زمین .

مریخ، محور فعالیت های ناسا در سال 2016

چشم انداز یک جمعیت خوش نشین که زیر یک گنبد در مریخ زندگی می کنند، چه بسا شبیه فیلم های علمی تخیلی به نظر رسد، اما تلاش هایی در جریان است تا این جامعه کیهانی به واقعیت تبدیل شود.

از بزرگترین اهداف ناسا برای دهه 2030 میلادی، این است که فضانوردان را روی سطح مریخ بنشاند و از این رو در نظر دارد در سال 2016 گام های تعیین کننده ای در این مسیر بردارد.

نشریه نیوزویک در گزارشی درباره برنامه های سازمان فضایی آمریکا در سال نو میلادی نوشت: چشم انداز یک جمعیت خوش نشین که زیر یک گنبد در مریخ زندگی می کنند، چه بسا شبیه فیلم های علمی تخیلی به نظر رسد، اما تلاش هایی در جریان است تا این جامعه کیهانی به واقعیت تبدیل شود.

به گفته الن استوفان Ellen Stofan دانشمند ارشد ناسا، 'ما خوش بین هستیم که می توانیم در سال 2030 به محدوده اطراف مریخ برسیم، اعم از این که نخستین ماموریت ما یک ماموریت مداری باشد، رفتن به ماه های مریخ باشد و یا این که عملا نشستن بر سطح سیاره مد نظر باشد. ما در پی آن هستیم که اطمینان یابیم می توانیم این کار را با ایمنی به انجام رسانیم.'

ایمنی، در صدر فهرست کارهای ناسا برای سال 2016 قرار دارد. در ماه مارس، 'اسکات کلی' فضانورد، پس از تکمیل یک ماموریت یکساله که هدف آن اطلاع از تاثیرات پروازهای بلندمدت فضایی بر بدن است، از ایستگاه بین المللی فضایی به زمین باز می گردد.

به طور معمول، خدمه ایستگاه فضایی، تنها شش ماه در مدار زمین می مانند، حال آن که حدود هشت ماه وقت لازم است تا به مدار سیاره همسایه یعنی مریخ برویم. برای آنکه زمینی ها، مریخی شوند، کاهش اثرات گرانش مایکرو، که شامل کاهش تراکم استخوان، لاغری عضله ها و مشکلات بینایی در کنار دیگر نارسایی ها می شود، یک اقدام ضروری است.

سال آینده، ناسا همچنین سفینه 'اینسایت' InSight را که برای بررسی شرایط در داخل مریخ طراحی شده است، پرتاب می کند و روی این سیاره می نشاند. قرار است اینسایت درباره شکل گیری و تحول مریخ اطلاعات به دست آورد. از این گذشته، برنامه ارسال مدارگرد 'اکسومارس' ExoMars، که برای کندوکاو درباره وجود زندگی در گذشته های مریخ طراحی شده، کلید می خورد. این برنامه برعهده سازمان فضایی اروپاست که با همکاری سازمان فضایی فدرال روسیه با مشارکت ناسا به انجام می رسد.

استوفان می گوید: 'پیش از آنکه بخواهید به جایی بروید، باید واقعا آن را بشناسید. این چیزی است که با کار مداوم درباره مریخ، پیگیر آن هستیم تا همه این تکه های کوچک اطلاعات را کنار هم بگذاریم و بگوییم، بله اکنون احساس می کنیم که واقعا این محیط را می شناسیم و خیالمان از بابت اعزام افراد بشر به آنجا برای زندگی و کار، راحت است.'

برخی، سفر ناسا به مریخ را به عنوان یک خودشیرینی تبلیغاتی یا خودنمایی پرهزینه رد می کنند، اما افرادی نیز همچون استیون هاوکینگ Stephen Hawking ، الون ماسک Elon Musk و باز آلدرین Buzz Aldrin بهره برداری از مریخ را یک ضرورت می دانند.

آلدرین می گوید: از آنجا که زمین در طول موجودیتش، پنج بار 'انهدام' را تجربه کرده است، بشریت هم احتمالا روزی به همان راهی می رود که دایناسورهای سیاره ما رفتند.

آلدرین نیز همچون هاوکینگ، ماسک و دیگران بر این باور است که زندگی میان سیاره ای، یک سیاست الزامی و متضمن بقای نوع بشر است.

**چرا مریخ؟

از میان همه سیاره های سامانه خورشیدی، مریخ بهترین گزینه نزدیک برای مستعمره شدن است چرا که بسیار شبیه زمین است: جو یا اتمسفر دارد، از یک درجه حرارت مناسب زیست برخوردار است، مقدار قابل مقایسه ای سطوح یکپارچه دارد و طول شب و روزش شبیه زمین است. در ضمن، مریخ سرخ فام از چهار فصل برخوردار است هرچند هریک از فصل هایش تقریبا دو برابر فصل های زمین هستند. مهمتر از همه این که مریخ از آب برخوردار است. گذشته از آب یخ زده ای که در قطب های یخی مریخ وجود دارد، دانشمندان در ماه سپتامبر تایید کردند که برخی اوقات، آب به صورت مایع بر سطح این سیاره جاری می شود.

مدارگرد سازمان فضایی اروپا که قرار است در سال 2016 به مریخ برسد، تجهیزات لازم برای چندین کندوکاو علمی را با خود حمل می کند. کندوکاو برای یافتن شواهدی از متان و دیگر گازهای برجای مانده در جو این سیاره، در زمره این برنامه است.

لازم به ذکر نیست که هنوز موانع زیادی در برابر بهره برداری از سیاره سرخ وجود دارد. ناسا باید یک سوئیت فضایی مناسب مریخ را نهایی کند، سامانه حمل و نقل بین سیاره ای بسازد، محل سکونت برای استفاده در عمق فضا طراحی کند، راکتی بسازد که افراد را از سطح مریخ پرتاب کند و همچنین مسائلی را که برای زنده ماندن بشر، حیاتی است، جل کند.

اما ناسا می گوید که با توجه به بودجه 18.5 میلیارد دلاری- یعنی 0.4 درصد بودجه سالانه فدرال آمریکا- و برآوردهایی که یک برنامه اعزام خدمه را چند میلیارد دلاری برآورد می کند، برداشتن گام های بلند به تنهایی بسیار سخت است و این سازمان روی کمک شرکای بین المللی و بخش خصوصی حساب می کند.

به گفته استوفان، ناسا علاقمند به مشارکت با هر گروهی است که بتواند چیزی را به میدان بیاورد، چرا که این امر به ما کمک می کند که زودتر و با کارآیی بهتر به مریخ برسیم. هرچند این اتفاق در سال 2016 رخ نمی دهد، اما مطمئنا همراه با گام های کوچکی است که بشر را به سمت نشستن مستقیم بر سطح مریخ سوق می دهد.

رزرو هر صندلی در پروازهای گردشگری فضایی ویرجین گالاکتیک Virgin Galactic، 250 معادل هزار دلار است. این بلیط، شامل سه روز دوره آموزشی در بندر هوایی آمریکا در نیومکزیکو و سرانجام دو ساعت و نیم پرواز زیرمدار برای شش سرنشین است. با ظهور شرکت های خصوصی چون ویرجین گالاکتیک، بسیاری امیدوارند که شاهد کاهش هزینه سفرهای فضایی به دلیل رقابت بین شرکت ها باشند.

مریخ نشین اینسایت و مدارگرد اکسومارس که گازهای جو مریخ را ردیابی می کند، در سال 2016 به سمت این سیاره پرتاب می شوند تا کندوکاو کنند که آیا در گذشته زندگی در این سیاره جریان داشته و نیز این سیاره چگونه شکل گرفته است.

مریخ نورد 2020 با این امید پرتاب می شود و بر مریخ می نشیند که به پرسش هایی درباره امکان زندگی در این سیاره همسایه پاسخ دهد و همچنین اطلاعاتی را درباره تقویت امکان زیست بشر بر این سیاره فراهم کند.

منبع: ایرنا

وجود آب واحتمالاآثارشهرهایی روی کره ماه ومریخ

)

فعالیت های معقول ازتمدن فرازمینی هانشان میدهدکه آنان بطورغیرمنتظره ای به مانزدیک هستند.

بااین  حال ذهنیت انسانها برای فهم این مساله آمادگی ندارئد.درحال حاضرظاهرشدن این موجودات هوشمند روی کره زمین

کاملا اثبات شده است وحالاشایدبسیارتعجب آورباشدکه بگوییم موجودات فضاییدرنزدیکترین جابه کره زمین یعنی درکره

ماه وسیاره مریخ حضوردارند.

هزاران عکس وویدیوازفضاپیماهای آپولووایستگاه های فضایی نشاندادکه بسیاری ازنقاط وشواهددرسطح ماه ازآثارفعالیت

های انجام شده خبر می دهد.   این کشف بزرگ که توسط ناساانجام گرفت فورا به عنوان محرمانه طبقه بندی وسرپوشی برآن

گذاشته شدتااین اخبار به بیرون درزنکند...چرا؟ اینکه ماازلحاظ روانی آماده نیستیم تابدرستی ابن مسائل راباورکنیم .

به ماننداین است که کریستوف کلمب برای نخستین بار پابرهنه روی شن وماسه های آمریکاراه رفت به گمان اینکه  به

جزیره ای کوچک واردشده است غافل ازاینکه بعدهااین پانهادناسراردیگری راازدل این قاره پهناوربرملاساخت.

به گزارش روزنامه روسی<vecherny>,ولکوگرادبسیارباورنکردنی است که درحال حاضراین موجوداتدرجایگاه شان ازاصول

اجتماعی پیروی می کنند .

دانشمندان ناساومهندسان شرکت دراکتشافات مریخ وماه نتایج این اکتشافات خودرادرجلسه مطبوعاتی درواشنگتون در

درباشگاه ملی مطبوعات در21 مارس سال 1996 منتشرکرده بود امابااین حال متاسفانه آمریکاسرپوشی براین کشف بسیار

بزرگ گذاشته بودوآن رابه عنوان اسنادسری طبقه بندی کرده بود.

این برای اولین باراست که انسان ساختارهاواشیایی رادرماه کشف می کند که ساخت نژادی هوشمندوغیرزمینی است.

دانشمندان بااحتیاط درمورداین اجسام صحبت می کنند.        آنهابه این نکته همواره اشاره داشته اندکه شایداین شهرها

توسط انسان ساخته شده است.      دراین جلسه همچنین گفته شده است که باتوجه به عکس هاوفیلم هااحتمال اینکه

اتحاد جماهیرشوروی سابق به ساخت این شهرهابرای فعالیت های سری ومحرمانه خوداقدام کرده باشد نیزوجوددارد.

تمام فیلم  های ودیدیویی  وعکس های ایالات متحده که توسط فضانوردان آپولوبرداشته شده بودند دراین جلسه نشان

داده شد ومردم به شدت شگفت زده شده بودند وسوالی که شداین بود که چرا این اسناددرهمان اوایل اکتشاف برای

مردم رونمایی نشد؟     متخصصان ناسادر جواب اعلامکردندکه پیش بینی می شدواکنش مردم به این یافته هاسخت باشد

که واقعاموجوداتی روی کره ماه ومریخ زندگی می کردند  یاهنوزهم وجوددارند. علاوه براین پیش بینی می شدکه

عس العمل مردم به این یافته هاحتی فراتر ازاین مسائل هم کشیده شود.

متخصص مطالعات قمری ناسا(ریچاردهوگلند) میگویدهنوز هم سعی برآن داریم که عکس های اصلی رابازگردانی کنیم

چراکه دراین عکس های کپی شواهدی ازرتوش وجود دارد وباید روشن شود که چرادولت بسیاری ازشواهدرادرعکس ها

وفیلم ها روتوش کرده است ..

برخی ازمحققان میگویندفرز براین بنانهید که دربیرون ازمحیط زمین ازکره ماه ومریخ به عنوان ایستگاه یاترمینالی برای

فعالیت هایی استفاده شده است چراکه همین فرض وپیشنهادتوسط افسانه هاواستوره هاازملیت های مختلف از سیاره

ماتاییدشده است دراین برسی از گنبد های بزرگ درزیرزمین های عظیم وتونل های متعددنیزیادشده است.

ذکراین نکته ازاهمیت خاصی برخورداراست که هنوزدانشمندان درچگونگی ظاهرشدن ماه واصول گردش آن به اطراف

زمین باهم دیگراختلاف نظردارند.

برخی ازاشیای روی سطح ماه دراثرمسایل طبیعی زمین شناسی ماه تقریبا نابودشده است.امابااین همه آثاراین اشیا

شهرهاودیگر یافته هادرقسمتی ازمنطقهRima درماه که آپولو 15 فرودآمددیده شده است.

اولین اکتشافات درمحاصره دیوار بلندی قرارداشت هم اینکه این اکتشافات به44 منطقه درماه افزایش یافته است .

ناسادرمرکزموسسه پروازهای فضایی(گادارد) و(هوستون) درحال تحقیق این مناطق اسرارآمیزاست که یکی ازاین

مناطق درنزدیکی دهانهTiho درسطح ماه است این منطقه بصورت تراس شکل بوده وورودی این جایگاه به صورت 

تونلی است که در اثرفرایندهای طبیعی زمین شناسی تقریبامسدودشده است.

بنا به شواهداین جایگاه وجایگاه های مشابه این منطقه بسیارشبیه به معادن گچ است .گنبدی شفاف مطرح شده در

دهانه لبه بالایی درنزدیکی دهانه کوپرنیک نیزکشف شد.

این گنبد غیرمعمول است. فضانوردانآپلو10 ازجسمی عکسبرداری کرده اندکه حدودا1610 متر(یک مایل)ارتفاع

داردوسایه ای که درسطح ماه ایجاد می کندبه 14 کیلومترنیزمیرسد.به نظرمیرسداین جسم یاقلعه ازواحدهای

چنداستوانه ای تشکیل شده است.

درجلسه مطبوعاتی که درآن بسیاری ازدانشمندان ناساحضورداشتندهنگامی که ریچاردهوگلندبرای باردوم

درخواست فیلمها وعکس هاراکردآن عکس ها ازلیست تصاویرساخته شدتوسط آپولو 10 ناپدید شده بود.

هنگامی که خدمه آپولو 12 درسطح ماه فرود آمدنداجسام  هرمی شکل با پایه های فرود نیمه شفاف رامشاهده

کردندکه فقط چند مترازسطح ماه درهوا بودند که تمام رنگ های رنگین کمان نیزازکناره های آنهادیده می شد  .

به گفته محققان سازه های باستانی این سازه های کره ماه تاحدی به سازه هایی که روی زمین وبعد ازتخریب به

وجودمی آید شباهت دارد.این مخروبه ها ازاهرام شفاف گنبدهاو...تشکیل یافته است .

درحال حاضرناسا  سرگرم مطالعه روی این ناطق است .عده ای اززمین شناسان ودانشمندان پس از مطالعه عکس

ها ازاین شهر های قمری ودیگر اشیای غیرعادی گفتندکه این میتواندازسنگ هاوصخره های طبیعی ماه باشداما

باید اعتراف کرد که آنهاکاملا مصنوعی هستند بخصوص گنبدواهرام.                                                                                

      و  به نوشته روزنامه همشهری درتاریخ 7 مهر1394 که ناسادرنشستی خبری وجودآب درکره مریخ را  هم  تایید کرده واعلام کرده که درماه های گرم آب جاری دراین سیاره

     وجود دارد.عکس هایی که ازمریخ به زمین رسیده بود بطور واضح نشان می داد که رگه های تیره روی یک سرازیری مریخ چکونه با فصل ها تغییرمیکند.

      دانشمندان ناسا اکنون اعلام کرده اندکه رگه های تیره به طورحتم آب جاری هستند که درتابستان دیده شده ودر زمستان مریخ محو می شود.                                                                                                                                                              

    ( ازسیدرضا حسینی-پژوهشگرنجوم   دروزنامه ایران نوشته شده) 

        ادامه مطلب از روزنامه ایران 9مهر 1394                                                

به نوشته شوک روزنامه ایران دانشمندان سازمان فضایی ناسامی گوینددرتحقیقات خود برای موجودات بیگانه درسیارات دیگر دریافته اند برخی ازسیارات مناسب

زندگی انسان ها هستند.به عقیده محققان سیارات دراندازه وابعاد زمین باداشتن میدان مغناطیسی قابلیت زندگی بیشتری برای بشردارند این سیارات دارای میدان

مقناطیسی قوی هستندکه میتوانندسیارات راازارتعاشات وبرخوردهای فضایی محافظت کند بنابرتحقیقات انجام شده 2 سیاره عطارود  و   مشتری  نیزهمچون زمین دارای

میدان مغناطیسی هستند.خورشید نیز جزوستارگانی است که دارای میدان مغناطیسی است.به عقیده دانشمندان سیاراتی که دارای میدان مغناطیسی هستند بسیار

قابل سکونت تر ازتفکرماهستند.سیاره ای که به ستاره میزبان خود نزدیک است تحت تاثیرنیروی گرانشی قدرتمند ستاره قرار می گیرد این حالت میان زمین وخورشید

دیده می شود.(رودریگولوگر) ازدانشگاه واشنگتون وتیم تحقیقاتی میگوید وجودمیدان مغناطیسی دردیگرسیارات مارا بسیارامیدوارکرده است چنین سیاراتی می توانند

برای سکونت بسیارمناسب باشدمادرحین جستجوی زندکی وحیات بیگانه ودیگرسیارات متوجه وجودمیدانی مغناطیسی دربرخی ازسیارات دورشدیم واین موضوع مارا

شگفت زده کرد. این تحقیق دریچه امیدی برای وجودسیاره ای  برای سکونت انسان ها است .                                   ادامه دارد

ناسا رسماً اعلام کرد:

روی مریخ آب‌‌ جاری وجود دارد+فیلم و عکس

ناسا رسماً وجود آب مایع و جاری که به صورت فصلی روی مریخ جریان دارد را تأیید کرد. حضور آب مایع، ‌ احتمال وجود حیات روی سیارهٔ سرخ را بیشتر می‌کند.

اتاق خبر 24: 

ناسا روز دوشنبه در یک کنفرانس خبری، از کشف آب‌های جاری فصلی روی مریخ خبر داد. آب‌هایی که در فصل‌های گرم سال روان می‌شوند و در فصل‌های سرد، یخ می‌زنند. این نتیجه‌گیری، از مشاهدهٔ رگه‌هایی تیره‌ در یک سراشیبی روی سطح مریخ بدست آمده است. رگه‌هایی که در فصل‌های گرم، طول آن‌ها زیاد می‌شود و به چند صد متر می‌رسد؛ در فصل‌های سرد نیز ناپدید می‌شوند. این نخستین بار است که نشانه‌ای چنین محکم در تصدیق وجود آب مایع روی مریخ دیده شده و احتمال وجود حیات روی سیارهٔ سرخ را به شدت تقویت می‌کند.

عکس‌های رگه‌های تیره را مدارگرد MRO، که در مدار مریخ گردش می‌کند تهیه کرده است. از عکس‌هایی که در طی سال‌ها گرفته شده، دانشمندان متوجه تغییر شکل این رگه‌ها در سراشیبی‌های منطقه‌ای از مریخ به نام «دهانهٔ هیل» (Hale Crater) شده‌اند. این رگه‌ها در حقیقت مواد معدنی رسوب کرده‌ای هستند که بر اثر تبخیر آب، بر جای می‌مانند. این آب‌، حاوی مقدار زیادی نمک است و بدین ترتیب می‌تواند در دمای خیلی پایین هم به شکل مایع باشد. این رگه‌ها، در تابستان آن منطقه از مریخ و زمانی که دما در حدود منفی ۲۳ درجهٔ سانتیگراد است، پدیدار می‌شوند و در فصل‌های سرد‌تر که دما از این هم پایین‌تر است، محو می‌شوند.

پهنای این کانال‌ها بین ۱ تا ۱۰ متر است و سراشیبی یک دهانهٔ برخوردی به نام «هلاس» (Hellas) قرار دارند

 «جان گرونسفلد» (Jhon Grunsfeld)، فضانورد و از مقامات ارشد ناسا می‌گوید: «هدف ما روی مریخ، کشف آب بوده است. این تلاش‌ها در راستای جستجوی ما برای یافتن حیات در کیهان صورت می‌گیرد و اکنون به مدارکی موثق و علمی رسیده‌ایم که وجود آن‌چه در مریخ دنبالش بوده‌ایم را تأیید می‌کند. این کشف بسیار بزرگی است و تأیید می‌کند که آب روان، ‌ هرچند به صورت نمکی و کاملاً شور، در مریخ جریان دارد.»

این رگه‌های تیره رنگ، با نام «رگه‌های آب جاری دوره‌ای» (Recurring Slop Linea) شناخته می‌شوند و پیش‌تر هم نظریه‌هایی دربارهٔ اینکه نشانه‌هایی از آب روان هستند، داده شده بود. در حقیقت حدود ۱۵ سال است که دانشمندان، چنین رگه‌ها و خط‌هایی که با تغییر فصل، تغییر شکل می‌دهند را دیده بودند. با این حال، اینکه دلیل بوجود آمدن و از بین رفتن این رگه‌ها، آب مایع است یا خیر، محل مناقشه بین دانشمندان بود.

به دلیل وجود نمک خیلی زیاد در این آب‌، دمای انجماد آن خیلی پایین است و بدین ترتیب می‌تواند در دمای منفی ۲۳ درجهٔ سانتی‌گراد هم روان باشد. دانشمندان می‌گویند که این آب‌ها احتمالاً زیر سطح و خیلی نزدیک به آن جریان دارند و مقداری از آن‌ها روی سطح می‌آید تا این رگه‌ها را بوجود آورد.

 «لوجندرا اوج‌ها» (Lujendra Ojha» از انستیتوی تکنولوژی جورجیا در آتلانتا که سرپرست نویسندگان مقالهٔ این یافته در شمارهٔ ۲۸ سپتامبر Nature Geoscience است می‌گوید: «نمک‌های هیدراته را فقط زمانی که این عوارض فصلی در پهن‌ترین حالت خود بودند، پیدا کردیم. این به ما می‌گوید که خود رگه‌های تیره یا چیزی که باعث بوجود آمدن آن‌ها می‌شود، منشاء این هیدراتاسیون است. در هر دو وضعیت، کشف نمک‌های هیدراته در این سراشیبی‌ها، به معنی این است که آب نقش بسزایی در بوجود آمدن رگه‌ها ایفا می‌کند.»

مدارگرد ۷۲۰ میلیون دلاری MRO ناسا از سال ۲۰۰۶ به بررسی سطح مریخ مشغول است

اوج‌ها نخستین بار در سال ۲۰۱۰ و زمانی که در دانشگاه آریزونا، دانشجوی کار‌شناسی بود و عکس‌های فوق‌ با کیفیت دوربین «HiRISE» مدارگرد MRO را مطالعه می‌کرد، متوجه این عوارض شد. در عکس‌های دوربین «HiRISE» تعداد بیشتری از این رگه‌های تیره، در مناطق مختلف مریخ دیده می‌شود. در پرژوهش صورت گرفته، در کنار عکس‌های این دوربین، از ابزاری روی مدارگرد MRO به نام «CRISM» کمک گرفته شده است. این ابزار، یک طیف‌سنج است که می‌تواند نوع مواد معدنی روی سطح مریخ را تشخیص بدهد.

مطالعات طیف‌سنجی نشان می‌دهد که نمک‌های هیدراته در مناطق مختلفی از مریخ که رگه‌های تیره دیده می‌شود، وجود دارد. این نمک‌های هیدراته، بیشتر ترکیباتی مثل منیزیوم پرکلرات، منیزیوم کلرات و سدیم پرکلرات هستند. این ترکیبات می‌توانند کاری کنند که نقطهٔ انجماد آب تا حد خیلی زیاد و مثل تا منفی ۷۰ درجهٔ سانتی‌گراد پایین بیاید. در نتیجه آب حاوی این ترکیبات می‌تواند در دمای پایین و فشار جوی کم مریخ، ‌ جاری شود و از دره‌ها و دهانه‌ها پایین بیاید. منشاء این آب هنوز خیلی مشخص نیست. به خصوص اینکه مناطقی که رگه‌ها دیده می‌شوند معمولاً استوایی هستند و در استوای مریخ، یخ در عمق خیلی زیاد وجود دارد. بنابراین نظریات مختلفی دربارهٔ منشاء این آب داده می‌شود. از جمله اینکه ممکن است نمک‌ها آب را از اتمسفر مریخ جذب می‌کنند یا اینکه از سفره‌های آبی در مناطق دیگر مریخ تغذیه می‌شوند.

پرکلرات‌ها پیش‌تر هم روی مریخ دیده شده بودند. مریخ‌نشین «ققنوس» (Phoenix) و مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) توانسته بودند آن را در خاک مریخ پیدا کنند. ولی این اولین بار است که دانشمندان پرکلرات را از راه دور و با یک مدارگرد پیدا می‌کنند.

مدارگرد MRO، از سال ۲۰۰۶ و با استفاده از ۶ ابزار علمی خود، سیارهٔ مریخ را زیر نظر دارد. «ریک زورک» (Rich Zurek) از آزمایشگاه JPL ناسا که عضو پروژهٔ MRO است می‌گوید: «توانایی مدارگرد MRO در مشاهدهٔ دقیق مریخ طی سال‌های مختلف، توانسته است چنین دستاوردی را برای ما بوجود آورد. نخست توانست این رگه‌های تیرهٔ فصلی را مشاهده کند و حالا به ما کمک می‌کند که بتوانیم بفهمیم این‌ها چه هستند.»

وجود آب روی مریخ، می‌تواند به معنی حضور نوعی از حیات باشد. انواعی از حیات که می‌توانند شرایط خیلی سخت، مثل شوری و سرمای زیاد را تحمل کند.

 ادامه دارد

کارت پستالی که از مریخ رسید! + عکس

مریخ‌نورد کنجکاوی به مناسبت هشتمین سوراخ اکتشافی که حفر کرد عکسی فرستاده که بیشتر شبیه یک کارت پستال است که از مریخ ارسال شده است.

اتاق خبر 24: 

برای هشتمین بار از زمانی که مریخ‌نورد کنجکاوی رو سطح این سیاره فرود آمده اقدام به حفر سوراخ اکتشافی کرده است. این مته‌کاری روی سنگی به نام بیگ‌اسکای Big Sky صورت گرفت و کنجکاوی سوراخی به عمق 65 میلیمتر حفر کرد. بررسی و آزمایش نمونه های پودر سنگی که از بیگ اسکای به دست آمده به زودی توسط دستگاه‌های پرتو ایکس کانی شناسی Chemin و دستگاه بررسی نمونه‌های مریخ SAM صورت می گیرد.ناسا به همین مناسبت کارت پستالی را برای کسانی که فعالیت کنجکاوی را دنبال می‌کنند ارسال کرده است.

کشف سیاره قابل سکونت نزدیکتر به زمین

تهران - ایرنا - محققان دانشگاه نیوساتولز استرالیا سیاره ای را در فاصله 14 سال نوری از زمین شناسایی کردند که قابلیت سکونت دارد. این سیاره در مقایسه با کاندید قبلی، 8 سال نوری به زمین نزدیک تر است.

به گزارش گروه اخبار علمی ایرنا از ساینس، بر اساس این تحقیقات سیاره مورد بحث که Wolf1061c نام گذاری شده است‏، در یک منظومه سه تایی از سیارات قرار دارد که در مدار ستاره کوتوله قرمز موسوم به Wolf 1061 گردش می کنند.
اندازه این سیاره جدید چهار برابر کره زمین است. محققان امیدوارند با توجه به نزدیکی سه سیاره مورد بحث به زمین، در آینده نزدیک بتوانند جو آن ها را مورد مطالعه قرار دهند.
دونکان رایت رییس گروه تحقیقاتی نیوساتولز در این رابطه می گوید: «این کشف بسیار هیجان انگیز است؛ چراکه جرم هر سه سیاره به اندازه ای است که به احتمال زیاد از جنس سنگ بوده و سطحی جامد دارند و سیاره میانی که Wolf 1061c نامیده شده، در منطقه گلدیلاکس قرار دارد.
این ویژگی Wolf 1061c موجب افزایش احتمال وجود آب مایع و حتی حیات در سطح آن می شود. این فوق العاده است که به آسمان نگاه کنید و بدانید که احتمالا سیاره ای در نزدیکی کره زمین وجود دارد که میزبان حیات است.»
در اخترشناسی، گلدیلاکس به بازه ای از فاصله در سامانه یک ستاره گفته می شود که بتوان در آن سیاره ای را با فشار اتمسفر کافی یافت که شرایط وجود آب مایع را داشته باشد. این فاصله بر مبنای نیازهای شناخته شده بیوسفر زمین، موقعیت آن در منظومه شمسی و مقدار انرژی حرارتی که از خورشید دریافت می کند، محاسبه می شود.
پیش از این تصور می شد نزدیک ترین سیاره به زمین که امکان حیات را دارد‏، سیاره ای موسوم به Gliese 667Cc است که ابعادی در حدود نصف ابعاد زمین داشته و در فاصله 22 سال نوری از آن قرار دارد.
علمی (69 ** 9259**1440

اطلاعاتی جالب درباره سیارات منظومه شمسی

منظومه شمسی دارای هشت سیاره است منظومه شمسی از تمام سیاراتی که به دور خورشید گردش می کنند، تشکیل شده است. افزون بر سیارات، در این منظومه اقمار، ستاره های دنباله دار، سیارک ها، خرد سیارات و گرد و غبار و گاز نیز حضور دارند. در شریطی که منظومه شمسی دارای هشت سیاره است اما بیش از 100 دنیا دارد. در ادامه ایمیل حقایقی جالب توجه درباره سیارات این منظومه ارائه می کنیم. سیاره عطارد عطارد نزدیک‌ترین سیاره به خورشید و همچنین کوچکترین سیاره در منظومه شمسی است. عطارد تنها طی 88 روز زمینی مدار سالانه خود را تکمیل می کند. عطارد سریع‌ترین سیاره در منظومه شمسی است و تنها طی 116 روز زمینی یک بار به دور خورشید گردش می کند. عطارد سریع‌ترین سیاره در منظومه شمسی است سیاره زهره (ونوس) سیاره زهره (ونوس) دارای اتمسفری ضخیم است که بیشتر از 96 درصد آن از دی اکسید کربن تشکیل شده است. ونوس یا زهره نام خود را از الهه عشق و زیبایی روم باستان گرفته و سیاره خواهر زمین نامیده می شود. از نظر اندازه و گرانش، زهره نزدیک‌ترین سیاره به سیاره زمین است. زهره نزدیک‌ترین سیاره به سیاره زمین است. سیاره زمین حدود 71 درصد از سطح سیاره زمین با آب پوشیده شده است. زمین تنها سیاره در منظومه شمسی محسوب می شود که مقدار قابل اندازه گیری از آب را دارا است. سن سیاره زمین حدود 4.5 میلیارد سال ارزیابی شده است و از هسته ای آهنی سود می برد. حدود 78 درصد از اتمسفر این سیاره را نیتروژن تشکیل می دهد. سن سیاره زمین حدود 4.5 میلیارد سال ارزیابی شده است سیاره مریخ سیاره مریخ که به نام سیاره سرخ نیز شناخته می شود منزلگاه المپوس مونز، دومین کوه بلند شناخته شده در منظومه شمسی است. سرخ دیده شدن مریخ به واسطه تراکم بالای اکسید آهنی است که روی سطح آن یافت می شود. سیاره مریخ دارای دو ماه کوچک با شکل نامنظم به نام های "فوبوس" و "دیموس" است. سیاره مریخ دارای دو ماه کوچک با شکل نامنظم به نام های "فوبوس" و "دیموس" است سیاره مشتری سیاره مشتری سومین شی درخشان در آسمان پس از ماه و زهره است و می تواند نور کافی برای سایه انداختن روی کره زمین را ایجاد کند. مشتری یک غول گازی است و بزرگترین سیاره در منظومه شمسی محسوب می شود و توفانی عظیم در آن گردش می کند. مشتری به واسطه لکه بزرگ سرخ خود که در حقیقت توفانی عظیم است، شهرت دارد. مشتری بزرگترین سیاره در منظومه شمسی محسوب می شود سیاره کیوان سیاره کیوان به واسطه حلقه هایی که اطراف آن را فرا گرفته اند، مشهور است. این حلقه ها بیشتر از یخ، سنگ و غبار تشکیل شده اند. یک گردش کامل کیوان به دور خورشید حدود 29.5 سال زمینی طول می کشد. کیوان دارای 62 ماه شناخته شده است و یکی از آنها به اندازه ای بزرگ است که دارای اتمسفر مختص به خود است. این تنها نمونه در نوع خود در منظومه شمسی محسوب می شود. یک گردش کامل کیوان به دور خورشید حدود 29.5 سال زمینی طول می کشد سیاره اورانوس اورانوس به عنوان یک غول یخی شناخته می شود و تنها سیاره در منظومه شمسی است که از نام یک خدای یونانی به جای یک نام رومی بهره می برد. اوانوس اندکی کمتر از 3 میلیارد مایل از خورشید فاصله دارد و حول یک محور موازی گردش می کند. این به معنای آن است که هر قطب اورانوس روزها و شب هایی که 42 سال زمینی طول می کشند را تجربه می کنند. از نظر فاصله، اورانوس هفتمین سیاره از خورشید محسوب می شود اما دارای سردترین اتمسفر با دمای منفی 350 درجه فارنهایت (176.7 درجه سلسیوس) است. اورانوس به عنوان یک غول یخی شناخته می شود سیاره نپتون نپتون نام خود را از خدای دریا در روم باستان گرفته است و دورترین سیاره به خورشید محسوب می شود. نپتون در سال 1989 توسط کاوشگر فضایی ویجر 2 مشاهده شد. این کاوشگر فضایی 12 سال پیش از آن تاریخ توسط ناسا پرتاب شده بود. نپتون نخستین سیاره ای بود که به واسطه پیش بینی های ریاضی به جای مشاهده مستقیم کشف شد. "الکسیس بووارد"، فضانورد، متوجه اختلافی در مدار اورانوس شد که خیلی زود با حضور نپتون توضیح داده شد. نپتون نخستین سیاره ای بود که به واسطه پیش بینی های ریاضی کشف شد