باورتان نمیشود که پوست موز، که از نظر ما قسمت دور ریختی موز به حساب میآید، چه استفادههای شگفت انگیزی در کشاورزی دارد!
موز منبع خوبی از فسفر و پتاسیم برای بدن ما است، و پوستش همان فایده را برای گیاهانمان دارد. آنها به سرعت تجزیه میشوند. پس به راحتی آنها را جدا کنید و در حفرهای که برای کاشت گیاهانتان کنده اید بیاندازید.
استفاده از پوست موز به عنوان کود برای گیاهان یک افسانه بی پایه و اساس نیست! دلایل بسیاری وجود دارد که چرا خیلی از افراد از این کود گیاهی کامل به عنوان جانشینی برای کود های شیمیایی مضر استفاده میکنند. پوست موز خیلی سریع تجزیه میشود. پس اگر آن را در خاک دفن کنید منبع عالی از مواد مغذی را به خاک خود اضافه کرده اید.
به جای درست کردن یک توده بزرگ کمپوست که زحمت زیادی هم دارد، به راحتی چند پوست موز را در سطلی پر از آب بریزید و اجازه دهید برای چند روز در آن بماند. در پایان شما یک چای موزی سرشار از مواد مغذی دارید که گلها و سبزیجاتتان را قوی میکند و با مواد مغذی که دارد رشد آنها را سرعت میبخشد.
همانطور که گفتیم پوست موز حاوی مقادیر بالایی پتاسیم است، یعنی همان ماده مغذی کلیدی که گیاهان برای تولید شکوفه های بزرگ و زیبا به آن نیاز دارند. پتاسیم همچنین انتقال آب و مواد مغذی را در بین سلول های گیاهی تسهیل میکند و آنها را از ابتلاع به بیماری های گیاهی مصون نگه میدارد. این ماده مغذی شگفت انگیز در واقع گیاهان را برای ورود به فاز زایشی و تولید مثل آماده میکند. از این رو یک پوست موز پوسیده شده کودی عالی برای گیاهان است و عمل گلدهی آنها را تشویق میکند.
با کاشت یک یا دو پوست موز در خاک باغچهتان، یک شوک غذایی درست و حسابی به آن بدهید! تنها کافی است یک چاله به عمق ۸ سانتی متر و دهانهای به اندازه درازای پوست موز در خاک بکنید. پوست موز ها را در خاک و از قسمت درونیشان در تماس با آن قرار دهید و سپس رویشان خاک بریزید. بعد از مدتی آنها مواد مغذی ضروری مثل آهن، کلسیم، پتاسیم و فسفر در خاک آزاد میکنند.
این روش هنوز اثبات محکمی ندارد اما میتوانید امتحانش کنید! در این روش به پوست موز یا قطعات خشک شده موز نیاز دارید. پوست موز یا قطعات موز خشک شده را، هم میتوانید از گیاهان آویزان کنید، و هم میشود حفره ای به عمق ۲ الی ۲٫۵ سانتی متری درون زمین و در نزدیکی گیاهتان حفر کنید و آنها را در حفره دفن کنید. بعد از مدتی مشاهده میکنید که شتهها به سرعت میروند، چرا که آنها از بوی موز رسیده متنفر هستند!
پوست موز آسان و به سرعت توسط باکتریها تجزیه میشود، پس یکی از بهترین استفادههای پوست موز، اضافه کردن آنها به توده کمپوست است. برای قرار دادن آنها در مخلوط کمپوست، آنها را قطعه قطعه کنید یا در آب بخیسانید و یا به صورت یک محلول نیمه جامد به توده کمپوستان اضافهشان کنید؛ چرا که ریختن پوست موز به صورت کامل درون مخلوط کمپوست، حیوانات را به آن جذب میکند. استفاده از پوست موز درون مخلوط کمپوست، موجب افزایش مقادیر فسفر و پتاسیم در ترکیب آن میشود.
به وسیله قرار دادن چند پوست موز رسیده در باغچهتان، پرنده ها و پروانه ها را به آنجا بکشانید و جذبشان کنید. همچنین میتوانید پوست موز را خرد کنید یا چند سوراخ در آن به وجود بیاورید تا بوی میوه راه بیافتد و برای حشرات جذابتر شود و همچنین دسترسی حشرات به میوه هم راحت تر شود!
موز میوه بسیار مناسبی برای جذب زنبورهای عسل، زنبور های معمولی و لارو پروانهها است. فقط مطمئن شوید که پوست موز را در جایی بالاتر از سطح گلدانهایتان قرار میدهید و همچنین فراموش نکنید که آن را درست قبل از غروب خورشید بردارید. در غیر این صورت تعداد زیادی حشرات شبانه مزاحم را به باغچهتان دعوت کردهاید!
گیاهان انگلی که تا سال ها زنده میمانند مثل خزه استگ هورن و الک هورن، سیستم ریشهای تولید نمیکنند و بر روی خاک زندگی میکنند. آنها بر روی ساقه گیاهان ریشه دارد متولد میشوند و تمام مواد مغذی که برای رشد نیاز دارند را از هوای اطراف میگیرند. آنها را با اسپری پوست موز غبار پاشی کنید تا مطمئن شوید تمام مواد مغذی که برای رشد و زنده ماندن نیاز دارند دریافت میکنند.
گیاهان اسید دوست مثل گاردنیا، آزالیا و بلوبری از یک اسپری به موقع سرکه موز بسیار لذت خواهند برد. استفاده از سرکه در مقادیر کم خاصیت اسیدی را تقویت میکند و محتوای آهن خاک را افزایش میدهد و به این گیاهان اسید دوست اجازه میدهد که بهتر رشد کنند و شاخ و برگی سالم و شاداب تولید کنند. فقط کافی است مقداری پوست موز را به روش تولید سرکه تخمیر کنید. اگر محلول ساختگیتان بوی شدید سرکه داشت، برای جلوگیری از سوختن گیاهان به وسیله آن، سرکهتان را با مقدار مناسبی آب مخلوط کنید و سپس استفاده نمایید.
کود دهی خاک با ماده طبیعی مثل پوست موز، باعث اصلاح خاک و تغذیه آن میشود و آن را برای کاشت گیاهان آماده میکند. فقط کافی است پوست موزها را قطعه قطعه کنید و داخل خاک دفن کنید. پوست موز باعث بالا رفتن جمعیت باکتریهای مفید خاک میشود و کرمهای سودمند را توانا میسازد تا هوای موجود در خاک و کیفیت خاک را بالا ببرند. مطمئن شوید آنها را در عمق مناسب و زیاد کاشته اید، در غیر این صورت ممکن است باعث تجمع حیوانات مزاحم مثل موش کور یا خرگوش ها شوند.
وقتی میخواهید گیاهان هوازیتان را بچینید و بیارایید حتما یک پوست موز در زیر آنها قرار دهید. پوست موز را با خزه یا مالچ بپوشانید و گیاهان هوازیتان را در سر تا سر آن بچینید. پوست موز مانند کمپوست عمل میکند و تجزیه میشود و مقدار زیادی مواد مغذی و لازم برای رشد گیاهانتان به آنها میدهد.
اگر میخواهید گوجههاتان به خوبی رشد کنند و قوی شوند و در پایان هم محصولات زیادی برای شما تولید کنند، پوست موز را فراموش نکنید! چون پوست موز خاک را با عناصری مانند پتاسیم، کلسیم و آهن تغذیه میکند، در نتیجه مقدار زیادی عناصر ضروری در اختیار گیاهان گوجه فرنگی درحال رشد، قرار میدهد. فقط کافی است یک چاله در پای گیاهان گوجه فرنگیتان بکنید. مراقبت باشید که در حین حفر به ریشه های گوجه فرنگی آسیب نزنید. سپس چند پوست موز را قطعه قطعه کنید و مقداری از آن را درون هر چاله بریزید. به همین راحتی!
چند پوست موز را به قطعات ریز خورد کنید، آنها را درست در زیر قسمت رویی خاک، یا در کف سینی کشت دانه ها دفن کنید. این کار مقدار زیادی مواد مغذی مورد نیاز گیاهان جوان را برایشا ن فراهم میکند. فقط مطمئن شوید که دانهها یا جوانه ها مستقیم با قطعات پوست موز در تماس نباشند، چرا که در غیر این صورت ممکن است ریشههای ظریفشان دچار سوختگی شود.
پس دفعه دیگری که موز خریدید و یک شیر موز مقوی برای خودتان درست کردید به فکر تقویت گیاهانتان هم باشید! / فوت و فن
از
عوارض ژلوفن عوارض گوارشی است که از آن جمله میتوان اثر آن بر روی کبد را
ذکر کرد چون این دارو در کبد متابولیزه میشود تا قابلیت جذب داشته باشد
بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار میآورد.
به گزارش نامه نیوز ، ژلوفن استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این داروها استفاده شود. ژلوفن در بالغین استفاده میشود و به صورت کپسول های 200 و 400 میلی گرمی در بازار موجود است. داروی ایبوپروفن با نام تجاری پروفن به صورت دراژه وجود دارد که سه چهار سالی است که به صورت ژلهای و با نام ژلوفن تهیه میشود.
در تکنولوژی جدید داروسازی تولید داروها
به صورت ژلهای بسیار جا باز کرده است زیرا تولید داروها به صورت ژلهای
عوارض قرص را به حداقل میرساند و جذب دارو را سریعتر میکند. از عوارض
ژلوفن عوارض گوارشی است که از آن جمله میتوان اثر آن بر روی کبد را ذکر
کرد چون این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد
بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد.
یکی دیگر از عوارض
ژلوفن تاثیر این دارو بر کلیه است چرا که دفع دارو از طریق کلیه صورت
میگیرد و مصرف بیش از حد آن بر کلیه اثر میگذارد. ژلوفن در بالغین
استفاده میشود و به صورت کپسول های 200 و 400 میلی گرمی در بازار موجود
است؛ از این دارو در امراضی چون آرتریت، نقرس، دردهای شدید قاعدگی و درد
دندان استفاده میشود.
ژلوفن خاصیت ضد درد، ضد التهاب، ضد تب
دارد که کودکان از این دارو به صورت شربت و با نام ایبوپروفن استفاده
میکنند. به طور کلی توصیه میشود تمامی داروها در سه ماهه اول بارداری
استفاده نشود؛ ژلوفن در دوران بارداری جز گروه B است یعنی برای جنین ضرری
ندارد اما باید طبق دستور پزشک مصرف شود. اما در 3 ماهه سوم بارداری این
دارو جزء گروه D قرار می گیرد که نباید استفاده شود و مصرف آن باعث بروز
اختلالات جنینی می شود.
* موارد منع مصرف ژلوفن
مصرف داروی ژلوفن در مواردی منع مصرف دارد که نداشتن آگاهی در این خصوص می تواند باعث بروز مشکلاتی شود.
- افراد مبتلا به آسم نباید از ژلوفن استفاده کنند.
- مبتلایان به فشار خون نیز نمی توانند از ژلوفن استفاده کنند چرا که حجم خونشان بالا میرود.
- افراد مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.
- این دارو بر روی معده اثر می گذارد بنابراین اگر افرادی مبتلا به زخم
معده باشند و یا کولیت داشته باشند نیز ژلوفن برایشان مضر است.
-
چون دفع این دارو از طریق کلیه و به صورت ادرار است مبتلایان به
ناراحتیهای خیلی شدید کلیه نیز نباید از این دارو استفاده کنند همچنین
کسانی که به ترکیبات آسپیرین حساسیت دارند نیز جزء موارد منع ژلوفن هستند.
- ژلوفن استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این داروها استفاده شود.
- افرادی که داروهای آنتی دیابتیک استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند چرا
که ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان میشود و افت ناگهانی قند و
به دنبال آن بروز شوک را به همراه دارد.
- ژلوفن نباید همراه با داروهای ادرار آور استفاده شود چرا که کاهش اثر داور میشود.
- لازم است که مصرف ژلوفن به حداقل رسانده شود و حتماً زیر نظر پزشک تهیه
شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود تا مشکلات ناشی از مصرف خودسرانه این
دارو از بین برود.
آینده
کشفیات فضایی ممکن است با تراشه ای به اندازه تلفن، مجهز به دوربین،
پیشرانه فوتونی، منبع انرژی و تجهزیات جهت یابی و ارتباطی انجام شود.
یوری میلنر، سرمایه گذار و از حامیان ماموریت «استارشات» (Starshot) در یک نشست خبری با اعلام این برنامه گفت هدف این ماموریت فضایی، شناخت بهتر هستی با بکارگرفتن هزاران تراشه لیزری نانو برای سفر به منظومه آلفا سنچوری است. این سفر ۲۰ سال طول می کشد. هزینه ماموریت «استارشات» ۱۰۰ میلیون دلار برآورد شده است.
این نشست خبری با حضور حامیان پروژه از جمله استیون هاکینگ فیزیکدان بریتانیایی ۱۲ آوریل در نیویورک برگزار شد. یوری میلنر (YURI MILNER) میلیاردر و سرمایه گذار پروژه گفت: «هدف نشان دادن و اثبات توانایی تراشه نانو با قابلیت حرکت با سرعت نور است. هدف دراز مدت گذاشتن بنیان علمی برای سفر به منظومه آلفا سنچوری است و پیش بینی می شود هزینه نهایی آن مشابه پروژه های بین المللی علمی مانند سرن باشد.»
پروژه بر اساس فناوری موجود یا قابل توسعه در آینده نزدیک عملی می شود. استیون هاکینگ در این نشست گفت: «فناوری نانو با توانایی حرکت با سرعت نور عملی ترین فناوری قابل دسترس امروز است. ضد ماده و فیوژن هنوز در چشم انداز بسیار دور آینده قرار دارند.» فیزیکدان بریتانیایی در مورد احتمال یافتن زندگی هوشمند در فضا در ۲۰ سال آینده افزود: «احتمال آن پایین است. احتمالا. »
در ماموریت «استارشات» سفینه ای بزرگتر از معمول با هزاران تراشه نانو به مدار ارسال و هر تراشه جداگانه به فضا پرتاب می شوند. سرعت آنها یک پنجم سرعت نور و هزار برابر سرعت سفینه های موجود است. امید حامیان این پروژه، یافتن سیاره ای برای ادامه زندگی است که شاید در منظومه آلفا سنچوری در انتظار بشر باشد.