- 6 اکتبر 2016 - 15 مهر 1395
نتایج یک تحقیق جدید حاکی از آن است که که هشدارهای مداوم در باره امنیت سایبری باعث "خستگی امنیتی" در میان مردم شده است.
چنین احساسی باعث میشود تا مردم دیگر چندان توجهی به اصول ایمنی نکنند.
موسسه ملی فناوری و استانداردها (NIST) که یک سازمان علمی دولتی در آمریکا است میگوید بسیاری از مردم اهمیتی به هشدارهایی که دریافت میکنند، نمیدهند.
گزارش این موسسه میگوید بسیاری از مردم همچنین از بهروز کردن مداوم نرمافزارها و تعداد کلمات عبوری که باید به خاطر بسپارند، خسته شدهاند.
موسسه ملی فناوری و استانداردها خاطرنشان میکند که این "رفتار پرمخاطره" ممکن است مردم را در معرض خطر قرار دهد.
مری تئوفانوس، محقق علوم رایانه، میگوید که از پاسخهایی که در طول تحقیق گرفتند، دریافتند که بسیاری از مردم از حجم هشدارهایی که درباره تهدیدهای دیجیتال دریافت میکنند، به ستوه آمدهاند.
شماری از کاربران هم از تعدد کلمات عبور و سایر مسایل مربوط به ورود امن به سایتها خسته شدهاند.
خانم تئوفانوس میگوید سالها قبل مردم تنها به یک رمز عبور احتیاج داشتند اما امروزه تعداد آنها به ۲۵ یا ۳۰ مورد میرسد.
او میافزاید این افراد از این که باید اقدامات امنیتی بیشتری برای ورود امن به سایتها برای انجام فعالیتهای اینترنتی بانکی با سایر کارهای خود انجام دهند، ابراز استیصال میکنند.
این تحقیق بر مبنای مصاحبههایی با آمریکاییان ۲۰ تا ۲۶ ساله که در مناطق روستایی و شهری زندگی میکردند و وضعیت اجتماعی متفاوتی داشتند تهیه شده است.
بسیاری از این افراد این سوال را مطرح کردند که چرا به رغم آن که برای ادارات حساس دولتی یا شرکتهای مالی کار نمیکنند، باید هدف حملات هکرها قرار گیرند.
در عین حال شماری از آنها گفتند که یکی از دوستان یا اعضای خانوادهشان هدف حملات هکرها قرار گرفتهاند.
همچنین آنها گفتند که در حالی که شرکتهای بزرگ که پول زیادی برای امنیت خود خرج کردهاند، هدف حملات قرار میگیرند، مردم عادی چگونه میتوانند در این شرایط ایمن باشند.
این تحقیق میگوید که وبسایتها و خدمات اینترنتی باید در زمینه مسایل امنیتی و نحوه آگاهی دادن به کاربران هماهنگی بهتری داشته باشند.
برایان استانتون، یکی از نویسندگان این گزارش میگوید اگر مردم نتوانند از امکانات امنیتی استفاده کنند، این کار را نخواهند کرد، "بعد هم ما و کشورمان امن نخواهیم بود."
آکادمی سلطنتی علوم سوئد برندگان نوبل فیزیک۲۰۱۶ را معرفی کرد و سه فیزیکدان بریتانیایی دویستمین جایزه نوبل را ار آن خود کردند.
نیمی از جایزه ۹۳۰ هزار دلاری نوبل فیزیک امسال به دیوید تولس فیزیکدان ۸۲ ساله اهدا شد و نیم دیگر جایزه بطور مشترک به دانکن هالدین فیزیکدان ۶۵ ساله و مایکل کوسترلیتز فیزیکدان ۷۴ ساله رسید.
هر سه فیزیکدان در آمریکا کار و زندگی میکنند.
کمیته نوبل این جایزه را به دلیل کشف خواص "عجیب" ماده به این سه دانشمند داد، کشفی که به گفته کمیته نوبل "دری را به دنیایی ناشناخته گشود" و امکان طراحی مواد تازهای را فراهم کرده است.
این سه فیزیکدان از شاخه نسبتا جوانی در ریاضی به نام توپولوژی استفاده کردند تا خواصی را که ماده میتواند از خود نشان دهد از نو تعریف کنند.
آنها کار خود را در دهه هفتاد میلادی آغاز کردند و نشان دادند در حالتهای نادر ماده مثل ابررسانایی، ابرمایع و سطوح بسیار نازک مغناطیسی، ماده خواص فیزیکی عجیب و نامتعارفی از خود نشان میدهد.
تولس و کوسترلیتز بر پدیده هایی که در سطوح بسیار نازک مواد دیده می شوند تمرکز داشتند؛ سطوحی که به قدری نازک هستند که در واقع دو بعدی هستند.
به عبارت دیگر آنها بر خلاف تفکر رایج که ماده سه بعد طول و عرض و ارتفاع دارد به بررسی پدیدههای فیزیکی و خواص مواد در سطوح دوبعدی پرداختند.
هالدین درباره رشتههایی تحقیق میکرد که بقدری ظریف و نازک هستند که میتوان آنها را تکبعدی دانست.
تحقیقات این سه دانشمند نشان داد این حالتهای عجیب ماده مثل ابررسانایی، یعنی نبود مقاومت در مقابل عبور الکترونها از خلال ماده، امکان پذیر هستند.
در میان برندگان رشته های مختلف نوبل، برندگان نوبل فیزیک در مجموع جوانترین برندگان بودهاند که متوسط سن آنها ۵۵ سال بوده است.
تاکنون فقط دو زن برنده نوبل فیزیک شدهاند، ماری کوری در سال ۱۹۰۳ به همراه شوهر ش پییر و هانری بکرل برای خاصیت رادیواکتیو و ماریا گوپرت مایر در سال ۱۹۶۳ برای تحقیقاتش در باره ساختار اتم.
کوچکترین ماشین های جهان که هزار بار کوچکتر از تار مو هستند می توانند انقلابی در علم پزشکی ایجاد کنند. این از دلایلی است که آکادمی نوبل جایزه شیمی امسال را به سه دانشمندی می دهد که توانسته اند مولکولهایی بسازند که قادر به حرکت کنترل شده هستند.
جایزه نوبل شیمی ۲۰۱۶ برای ساخت ریزترین ماشینها مشترکا به ژان پیر ساووژ، فریزر استودارت و برنارد فرینگا اهدا شد.
ماشینهایی که برندگان نوبل شیمی سال جاری ساختهاند هزار بار نازکتر از تار مو هستند.
این ریزماشینها میتوانند برای انتقال دارو درون بدن به کار گرفته شوند و به عنوان مثال دارو را مستقیما به سلولهای سرطانی برسانند.
از این کار نانوتکنولوژیک همچنین میتوان در توسعه "مواد هوشمند" استفاده کرد. اصطلاح مواد هوشمند به دستهای از مواد اطلاق میشود که میتوان آنها را برای واکنش به عامل بیرونی طراحی کرد. آلیاژهای حافظهدار از جمله این مواد هستند.
برندگان نوبل شیمی امسال به چنان پیشرفتی در پیوند مولکولها رسیدهاند که میتوانند از آن برای طراحی و ساخت از موتور گرفته تا ماهیچههای بسیار ریز استفاده کنند.
اولاف رامستورم، از کمیته نوبل، گفت برندگان امسال نوبل شیمی "کنترل حرکت در مقیاس مولکولی را به اوج رساندهاند."
پروفسور فرینگا، یکی از برندگان، گفت: "نمیدانم چه بگویم، شوکه و راستش احساساتی شدم."
ژان پیر ساووژ در سال ۱۹۴۴ در فرانسه متولد شده و پروفسور بازنشسته دانشگاه استراسبورگ است. تحقیقات او درباره استفاده از نور خورشید برای برانگیختن واکنشهای شیمیایی به پژوهشی روی پیوند زنجیری مولکولها منجر شد و این قدم اولیهای برای ساخت ماشینهای مولکولی بوده است.
فریزر استودارت متولد ۱۹۴۲ ادینبورگ است و هم اکنون در دانشگاهی در آمریکا کار میکند. او در تحقیقاتش توانسته مولکولها را مانند میلهای به هم بچسباند و از این میلهها به عنوان محور در ماشینهای مولکولی استفاده میشود.
برنارد فرینگا متولد ۱۹۵۱ در هلند است و در دانشگاهی در هلند شیمی ارگانیک تدریس میکند.