دانشمندان
حوزه علم خواب نمی دانند که چرا آدم ها به خواب می روند یا چرا خواب می
بینند، اما تحقیقات تازه نشان می دهد که وضعیت خوابیدن بر نحوه خواب دیدن
تاثیر زیادی می گذارد.
به گزارش پایگاه خبری «تیک» (TIK.ir) به نقل
از ساینس، نگاهی به تحقیقاتی که در سال های گذشته بر روی نحوه خوابیدن
انجام شده گویای این است که وقتی وضعیت و موقعیت دراز کشیدن در زمان خواب
عوض می شود، نوع رویا دیدن افراد هم تغییر می کند.
برای نمونه به نظر می رسد که نحوه دراز کشیدن و به خواب رفتن، ممکن است بر نحوه فعالیت مغز در زمان خواب تاثیر بگذارد.
مطالعه
ای که در سال 2004 انجام شد، از داوطلبین خواسته شد که بعد از خوابیدن
برروی سمت راست یا سمت چپ بدن، رویاها، کابوس ها و میزان شفافیت این خواب
ها را ثبت کنند.
نتایج این تحقیق نشان داد که افرادی که بر روی سمت چپ بدنشان می خوابند بسیار بیشتر از دیگر گروه خواب های پریشان دیده بودند.
افرادی
که بر سمت راست خوابیده بودند، بیشتر امکان داشت که خواب هایشان را به
خاطر بیاورند و حس امنیت و راحتی در خواب هایشان داشته باشند.
اما هر دو گروه، که فقط اجازه داشتند بر یک سمت بدن بخوابند، گفتند که کیفیت خوابشان به مراتب کمتر شده است.
با
آنکه این مطالعه محدودیت های خاصی (مثل گروه کوچک شرکت کنندگان) را داشت،
اما محققان به این نتیجه رسیدند که بین کیفیت خواب و نحوه دراز کشیدن
ارتباطی وجود دارد چرا که نحوه کارکرد مغز ممکن است با حالت بدن ارتباط
داشته باشد.
در تحقیقی دیگری که در دانشگاه هنگ کنگ انجام شد،
مطالعه رفتاری داوطلبان در زمان خواب نشان داد که افرادی که بر روی شکمشان
می خوابند و صورتشان به سمت تخت است، بیشترین میزان رویاهای شفاف و واضح را
دارند: رویاهایی مثل دیدن اجسام فضایی، حبس شدن در مکانی، تنگ آمدن نفس،
نظریاتی هم وجود دارند که می گویند اگر به صورت نشسته بخوابیم، خواب های
شفاف تر و واضح تری میبینیم چرا که به حالت بیداری نزدیک تریم. اما در حال
حاضر هیچ کدام از این نظریه ها در مقایس بزرگ ثابت نشده اند.
اما به
غیر از نحوه دراز کشیدن، پزشکان توصیه هایی برای بهتر شدن کیفیت خواب
دارند مانند داشتن زمان مشخص برای خواب ، پرهیز از فعالیت های استرس زا قبل
از خواب ، ورزش منظم، پرهیز از خوردن غذاهای سنگین قبل از زمان خواب،
تنظیم دمای اتاق خواب و خاموش کردن وسایل الکترونیکی مانند موبایل که ممکن
است در نیمه شب شما را از خواب بیدار کند.
فرضیه های جدید، خواب را
راهی برای بیان و بروز میل های ضمیر ناهوشیار انسان ها در فضایی امن و غیر
واقعی تعریف می کند. شاید برای اینکه انجام آنها در دنیای واقعی ناممکن،
غیر قابل قبول و حتی قابل پیگیری و غیرقانونی باشد. اما چیزی که می دانیم
این است که حتی در سده بیست و یکم هم هنوز دانشمندان مطمئن نیستند 'چرا ما
خواب می بینیم؟'.
برخی از دانشمندان فکر می کنند که خواب دیدن به دلایل روانی در انسان ها تکامل یافته است.
گروهی
دیگر معتقدند که از آنجا که فعالیت های عصبی زیادی در مغز، در زمان خواب و
به خصوص در زمان REM در جریان است، خواب دیدن می تواند محصولی بی معنی، از
این فعل و انفعالات مغزی باشد.
خواب REM زمان عمده خواب دیدن است و اگر در این زمان از خواب بیدار شوید اغلب رویاهای خود را به وضوح به یاد می آورید.
نظریه
دیگری وجود دارد که خواب را مکانیزمی برای در هم آمیختن خاطرات، حل مشکلات
و دست و پنجه نرم کردن با احساسات می داند. این فرضیه، خواب دیدن را برای
حفظ سلامت روانی و احساسی افراد واجب می داند.
منبع: ایرنا
بازی کردن بیش از حد بازیهای اینترنتی سبب بروز حواس پرتی و نابود شدن قشر خاکستری مغز میشود.

با
اسکن از مغز افرادی که به بازیهای اینترنتی و گروهی مشغول هستند این
نتیجه حاصل شده است که تفاوت بین کاربران بازیهای رایانهای که به صورت
مزمن فعالیت میکنند با دیگر افراد جامعه وجود دارد و کاربران غیر معتاد به
بازیهای اینترنتی سرعت پاسخگویی به سوالات دیگران در آنها کمتر شده و
داده پردازی مغز اینگونه افراد ضعیف است و ممکن است در آینده حتی دچار حواس
پرتی زود رس شوند.
IGD
یک بیماری روانی بوده که در آن نیاز به بازی گیم نت در افراد زیاد میشود و
زندگی فرد تحت تاثیر این بازی قرار میگیرد، به طوری که فرد مدرسه یا
کارهای روزمره خود را رها کرده و به بازیهای اینترنتی میپردازد و همچنین
فرد ممکن است از خواب و استراحت و حتی غذا خوردن دست بکشد.
اما
تغییرات در روند انجام کارهای روزمره میتواند حلال بسیاری از مشکلات
باشد. براساس این مطالعه یکی از تفاوتهای بالقوه مثبت در مغز ، برجستگی
شبکه بوده که این برجستگی مغزی سبب تقویت بینایی و پردازش شنوایی میشود.
شبکه
برجستگی سبب شده تا ما بر روی اطلاعات دریافتی تمرکز بیشتری داشته باشیم و
بازیهای اینترنتی به دلیل مواجهه با امواج وای فا میتواند سبب بروز مشکل
در اتصال تارهای عصبی بین کرتکس و گیجگاهی شود.
گفتنی
است اگر اندازه این شبکه بیش از حد بزرگ شود همانند بیماران مبتلا به
سندروم، اسکیزوفرنی، اوتیسم، داون، کنترل کمتری بر حواس خود خواهند داشت و
IGD یک بیماری نسبتا جدید است که در اثر تغییرات ماده خاکستری در قشر جلوی
مغز پدید میآید.